Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
The Last Kings of Macedonia and the Triumph of Rome
W historii starożytnej Macedonii trzej ostatni królowie z dynastii Antygonidów - Filip V (panujący w latach 221-179), jego syn Perseusz (panujący w latach 179-168) oraz pretendent Andriscus lub Filip VI (panujący w latach 149-148) - są powszechnie pomijani na rzecz swoich poprzedników Filipa II (panującego w latach 359-336) i jego syna Aleksandra Wielkiego (panującego w latach 336-323), którzy ustanowili imperium macedońskie.
Kiedy Filip V został królem, Macedonia nie była już imperialną potęgą, a Rzym szybko rozprzestrzeniał swoją dominację nad Morzem Śródziemnym. Postrzegani jako postscriptum do czasów świetności królestwa, ostatni macedońscy królowie są często potępiani za samolubne ambicje, błędną politykę i wątpliwe cechy osobiste przez wrogich starożytnych pisarzy.
Są potępiani za porażki z Rzymem, które oznaczały zarówno koniec monarchii, jak i upadek potężnej macedońskiej falangi przed rzymskim legionem. W The Last Kings of Macedonia and the Triumph of Rome Ian Worthington ponownie ocenia tych trzech królów i pokazuje, jak takie potępienia są niedokładne. Przedstawiając pierwszą od osiemdziesięciu lat pełnowymiarową analizę Filipa V i pierwszą w języku angielskim analizę Perseusza i Andriscusa od ponad pięćdziesięciu lat, Worthington argumentuje, że okres ten był daleki od postscriptum do klasycznej wielkości Macedonii i nie zgadza się, że ostatni królowie Antygonidów byli jedynie ubocznymi stratami w rzymskiej dominacji na wschodzie.
Pomimo przewagi rzymskiej siły roboczej i zasobów, Filip i Perseusz często mieli przewagę w swoich wojnach z Rzymem. Jak twierdzi Worthington, królowie ci zasługują na pamięć za dążenie do zachowania niezależności swojego królestwa wbrew oszałamiającym przeciwnościom losu.
