Ostatni do jedzenia, ostatni do nauki: Moje życie w Afganistanie w walce o edukację kobiet

Opinie czytelników

Pamiętnik Pashtany Durrani „Last to Eat, Last to Learn: My Life in Afghanistan Fighting to Educate Women” to głęboko osobisty i inspirujący opis jej zaangażowania w edukację dziewcząt w Afganistanie, pomimo znaczących przeszkód. Narracja ilustruje jej odwagę, wytrwałość i wsparcie rodziny, zwłaszcza wiarę ojca w edukację kobiet. Książka jest świadectwem transformacyjnej mocy edukacji i zapewnia intymne spojrzenie na życie afgańskich kobiet, łącząc osobiste doświadczenia z szerszym kontekstem społeczno-politycznym.

Książka jest chwalona za szczerą i inspirującą opowieść, zapewniającą wgląd w walkę o edukację kobiet w Afganistanie. Recenzenci podkreślają jej przystępność, odwagę autorki, mocny styl pisania i wnikliwe przedstawienie afgańskiej kultury. Wielu uznało ją za otwierającą oczy lekturę, która podkreśla znaczenie edukacji i nadziei na zmiany.

Niektórzy czytelnicy wyrazili niewielkie obawy dotyczące decyzji autorki o rezygnacji z Oksfordu podczas jej misji, zastanawiając się, czy mogło to zwiększyć jej sukces. Ponadto, chociaż książka została ogólnie dobrze przyjęta, mogą być czytelnicy, którzy szukają głębszej eksploracji konkretnych wydarzeń, a nie skupiają się na osobistej narracji.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Last to Eat, Last to Learn: My Life in Afghanistan Fighting to Educate Women

Zawartość książki:

Od młodej afgańskiej aktywistki i globalnej młodzieżowej ambasadorki Amnesty International, Pashtany Durrani, głęboko inspirujący pamiętnik o sile uczenia się i wartości edukatorów w ich wielu formach - od nauczycieli, mentorów i wzorów do naśladowania, po ojców, matki i każdego z nas, którzy chcą przeciwstawić się ignorancji....

A Ms. Magazine Pick for Most Anticipated Feminist Books

"Historia Pashtany podkreśla zaradność i odwagę młodych kobiet w Afganistanie. Mam nadzieję, że czytelnicy zainspirują się jej misją zapewnienia każdej dziewczynie edukacji, na którą zasługuje i możliwości realizacji swoich marzeń." - Malala Yousafzai

Pashtana Durrani, zainspirowana niezachwianą wiarą jej rodziny w siłę edukacji, już na wczesnym etapie życia rozpoznała swoje powołanie: edukację afgańskich dziewcząt i młodych kobiet, wychowanych w społeczeństwie, w którym nauka jest zabroniona. W kraju zdewastowanym przez wojnę i przemoc, gdzie dziewczęta są często wydawane za mąż przed osiągnięciem wieku nastoletniego i nie mogą opuszczać swoich domów, spełnienie tego wezwania wydawało się zarówno niemożliwe, jak i niebezpieczne.

Pashtana wychowała się w afgańskim obozie dla uchodźców w Pakistanie, gdzie jej ojciec, przywódca plemienny, założył w ich domu szkołę dla dziewcząt. Pashtana miała szesnaście lat, gdy wbrew niemożliwym przeciwnościom losu otrzymała szansę na opuszczenie obozu dla uchodźców: przyjęcie do programu przygotowawczego w Oksfordzie. Co nie do pomyślenia i ku przerażeniu jej rodziców, wybrała inną ścieżkę. Wybrała Afganistan.

Pashtana założyła organizację non-profit LEARN i opracowała program dostarczania materiałów edukacyjnych bezpośrednio do rąk dziewcząt w odległych obszarach kraju, szkoląc nauczycieli w zakresie umiejętności cyfrowych. Jej zaangażowanie w edukację sprawiło, że stała się celem talibów. Mimo to nadal walczy o edukację i autonomię kobiet w Afganistanie i poza nim.

Odważna i inspirująca "Last to Eat, Last to Learn" to opowieść o tym, jak jedna osoba może zmienić rodzinę, plemię, kraj. Przypomina nam o emancypacyjnej mocy uczenia się i transformacyjnym potencjale, który tkwi w każdym z nas.

Część dochodów ze sprzedaży Last to Eat, Last to Learn zostanie przekazana LEARN (LearnAfghan.org), organizacji pozarządowej zajmującej się zapewnianiem wysokiej jakości edukacji i opieki zdrowotnej społecznościom w strefach konfliktów.