Ostatni dar czasu: Życie po sześćdziesiątce

Opinie czytelników

Ta książka autorstwa Carolyn Heilbrun oferuje introspektywne spojrzenie na życie i myśli kobiet po sześćdziesiątce, prezentując mieszankę osobistych esejów, które rezonują z niektórymi czytelnikami, ale nie z innymi. Omawia tematy samotności, starzenia się i refleksji nad doświadczeniami życiowymi z feministycznej perspektywy. Podczas gdy niektórzy uważają, że jest inspirująca i można się z nią utożsamić, inni krytykują ją za to, że jest zbyt skoncentrowana na sobie lub brakuje jej głębi w odkrywaniu radości starzenia się.

Wielu czytelników docenia szczerość i refleksyjność książki, z wyróżniającymi się esejami, które badają istotne tematy starzenia się, samotności i wolności osobistej. Jest ona postrzegana jako przemyślane źródło informacji dla starszych kobiet, przynoszące pocieszenie i towarzystwo poprzez wspólne doświadczenia. Struktura samodzielnych esejów pozwala na łatwe czytanie i zanurzanie się w treści.

Niektóre recenzje wskazują na brak rezonansu z doświadczeniami autorki, uznając jej perspektywę za zbyt skoncentrowaną na jej własnym życiu i okolicznościach. Krytyka obejmuje odczucia, że pisanie może być zaabsorbowane sobą lub nadmiernie feministyczne, co prowadzi do rozłączenia dla niektórych czytelników. Inni uważają, że książka jest nudna lub ciężka, co wskazuje na to, że nie każdemu może przypaść do gustu.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Gift of Time: Life Beyond Sixty

Zawartość książki:

Inspirująca refleksja autorki książki Writing a Woman's Life na temat starzenia się i daru życia po siedemdziesiątce i później. Kiedy była młoda, wybitna autorka i krytyk Carolyn Heilbrun uroczyście ślubowała zakończyć swoje życie, gdy skończy siedemdziesiąt lat.

Ale gdy nadeszły te fatalne urodziny, zdała sobie sprawę, że jej złote lata były pełne nieprzewidzianych przyjemności. Teraz bystra i zawsze wnikliwa Heilbrun zastanawia się nad emocjonalnymi i intelektualnymi spostrzeżeniami, które doprowadziły ją do „wyboru każdego dnia na teraz, aby żyć”. Pojawiają się refleksje na temat jej nowego domu i solidnego, wygodnego małżeństwa; słodkiej samotności i przyjemności seksu w podeszłym wieku; fascynacji pocztą elektroniczną i radości z odkrywania nieoczekiwanych przyjaciół.

Nawet wkraczająca strata, ból i smutek, które przychodzą z wiekiem, nie mogą zepsuć ruchomej uczty Heilbrun. Są one jedynie ceną za obfite życie.