Ostatni album: Oczy z popiołów Auschwitz-Birkenau

Opinie czytelników

Książka „The Last Album” autorstwa Ann Weiss to głęboka i poruszająca kolekcja fotografii osób, które doświadczyły życia przed Holokaustem, zestawiona z ich tragicznymi losami. Zdjęcia służą jako potężne przypomnienie człowieczeństwa i indywidualności tych, którzy zginęli, podkreślając znaczenie pamięci w obliczu okrucieństwa.

⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia eksploracja indywidualnych istnień utraconych podczas Holokaustu.
⬤ Pięknie opakowana w niezwykłe zdjęcia, które zapewniają ludzkie połączenie z historią.
⬤ Opowiada wyjątkowe historie jednostek i rodzin, przywracając im tożsamość.
⬤ Podkreśla znaczenie pamięci i upamiętniania.
⬤ Dobrze zbadana, ujawniająca głębokie emocjonalne i historyczne spostrzeżenia.

⬤ Trudna do czytania ze względu na ciężar emocjonalny i poruszającą treść.
⬤ Niektórym użytkownikom trudno było przetworzyć brutalność ludzkości przedstawioną na obrazach.
⬤ Poczucie smutku towarzyszące rozpoznaniu tego, co zostało utracone.
⬤ Brak otwartego zakończenia lub nadziei może być przytłaczający dla niektórych czytelników.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Album: Eyes from the Ashes of Auschwitz-Birkenau

Zawartość książki:

W październiku 1986 r. Ann Weiss weszła do zamkniętego pomieszczenia w Auschwitz i natknęła się na archiwum ponad 2400 fotografii przywiezionych do obozu zagłady przez żydowskich deportowanych z całej Europy podczas Holokaustu. Zdjęcia, zarówno szczere migawki, jak i studyjne portrety, zostały skonfiskowane, ale zamiast zostać zniszczone, zostały ukryte z wielkim ryzykiem i uratowane. W wielu przypadkach zdjęcia te są jedynymi pozostałościami po całych rodzinach.

W tym poprawionym wydaniu The Last Album znajduje się ponad 400 tych niezwykłych fotografii. Zbiór opowiada o tym, w jaki sposób trafiły one do Auschwitz-Birkenau i jak autor trafił na nie przez przypadek. W następnych latach Weiss zidentyfikował jak najwięcej osób i miejsc na zdjęciach, podróżując po całym świecie, aby wyśledzić pozostałych członków rodziny i przyjaciół oraz wysłuchać opowieści o życiu więźniów przed ich usunięciem do obozu. Wiele z tych relacji zostało tu przepisanych.

Chociaż fotografie w tej książce zostały znalezione w obozie zagłady, tętnią życiem. Widzimy niemowlęta, rodziców z dziećmi, grupy nastolatków, ludzi w pracy, w szkole, w domu, na wakacjach - normalnych ludzi prowadzących normalne życie.

Zebrane tu fotografie i wspomnienia oferują rzadkie i bardzo osobiste spojrzenie na to, kim były te osoby i, co najważniejsze, jak postanowiły o sobie pamiętać.