Opinie czytelników
Podsumowanie:Final Flight Final Fight opowiada osobistą historię dążenia Erin Miller do uzyskania praw do pochówku na Cmentarzu Narodowym w Arlington dla jej babci, Elaine Harmon, pilotki WASP z czasów II wojny światowej. Książka szczegółowo opisuje pokonane wyzwania, wykazaną determinację i biurokratyczne przeszkody napotkane w tym procesie, jednocześnie celebrując odwagę i wkład kobiet pilotów podczas wojny.
Zalety:Książka jest dobrze napisana i wciągająca, zapewniając fascynującą narrację, która łączy osobiste historie z ważnym kontekstem historycznym dotyczącym WASP. Jest inspirująca i podkreśla tematy miłości, wytrwałości i aktywizmu. Autorka skutecznie oddaje podróż, by uhonorować swoją babcię i szerszą walkę o uznanie, przed którą stanęły weteranki-pilotki.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali niektóre sekcje za powtarzalne, a inni uważali, że szczegółowa analiza procesu legislacyjnego może nie spodobać się wszystkim. Kilku recenzentów zauważyło, że emocjonalne szczegóły dotyczące wyzwań zdrowotnych babci mogą być ciężkie dla osób przechodzących przez podobne sytuacje.
(na podstawie 43 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Final Flight Final Fight: My grandmother, the WASP, and Arlington National Cemetery
Zawartość książki:
Kiedy Cmentarz Narodowy w Arlington odmówił przyjęcia ostatniej prośby mojej babci o złożenie jej w tym miejscu, nie zgodziłam się, by jej dziedzictwo jako weteranki umarło wraz z nią.
Moja babcia, Elaine Danforth Harmon, latała jako pilot z Women Airforce Service Pilots (WASP) podczas II wojny światowej. Pomimo bycia częścią pierwszej grupy kobiet latających dla armii Stanów Zjednoczonych, WASP pozostały oficjalnie nieuznane jako członkinie wojska z powodu dyskryminującego myślenia o płci na Kapitolu i poza nim. Kobiety latające samolotami? Zbyt postępowe jak na czasy II wojny światowej.
Kiedy byłem młody, myślałem o podróżach mojej babci, by przyjmować nagrody, odwiedzać Biały Dom lub wygłaszać wykłady na temat jej służby, jako o jej hobby. Wiedziałem, co zrobiła i wiedziałem, że w latach 70. lobbowali w Kongresie, aby uzyskać status weteranów, którego odmówiono im podczas wojny. Od tego momentu moja babcia dzieliła się swoją historią służby w WASP podczas II wojny światowej z każdym, kto chciał słuchać.
Ale dopiero po jej śmierci w pełni zrozumiałem, dlaczego przez tyle lat opowiadała o swojej służbie w WASP. Ostatnią prośbą mojej babci było złożenie jej na Cmentarzu Narodowym w Arlington. Nasza rodzina była zaskoczona, gdy Armia Stanów Zjednoczonych, która zarządzała cmentarzem, zaprzeczyła, że WASP, a tym samym moja babcia, kwalifikują się do umieszczenia na cmentarzu.
Armia powiedziała "nie" niewłaściwej rodzinie.
Poprowadziłam kampanię naszej rodziny w imieniu mojej babci i wszystkich kobiet WASP w mediach społecznościowych, tradycyjnych serwisach informacyjnych i na Kapitolu, aby walczyć o ich równe uznanie na jednym z najbardziej znanych cmentarzy w kraju. Dołącz do mnie, organizując wsparcie w salach Kongresu od senatorów i przedstawicieli, takich jak Martha McSally, Joni Ernst, Amy Klobuchar, Susan Davis i innych. Ostatnia walka mojej babci nastąpiła po jej ostatnim locie - ale miałem zaszczyt podążać jej śladami, aby zapewnić, że jej dziedzictwo nie zostanie zapomniane.
