Opinie czytelników
Podsumowanie:Zbiór poezji Daphne Gottlieb „Final Girl” łączy w sobie czarny humor, motywy z horrorów i osobiste narracje o przetrwaniu i stracie. Czytelnicy doceniają jej unikalny, ostry styl i emocjonalną głębię jej twórczości, choć niektórzy uważają, że jakość jest niespójna, a czytanie stanowi wyzwanie.
Zalety:Unikalne i ostre tematy, emocjonalna głębia, silne głosy postaci, analizuje rzeczywiste problemy przez pryzmat horroru, angażuje czytelników humorem i intensywnością, polecane fanom poezji performatywnej.
Wady:Niespójna jakość poezji, dla niektórych może to być trudna lub wymagająca lektura, przeplatające się fragmenty prozy różnią się skutecznością.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Final Girl
Zawartość książki:
Final Girl - ostatnia dziewczyna, która pozostała przy życiu w składni "slashera" - śledzi historię femme fatale w sekwencji wierszy i opowiadań, które pokazują werwę i dowcip, jakich czytelnicy oczekują od Gottlieb. W Final Girl Gottlieb jest ocalałą, tą, która pozostaje, by opowiedzieć historię: co zrobiono innym, co zrobiono jej, co jeszcze może jej zostać zrobione.
Seksowne i cierpkie, mroczne i komiczne, niskie i wysokie wiersze, takie jak Suture, Slash, Vamp, Bride of Reanimator i The Babysitter Gottlieb identyfikuje i wyraża pragnienia, lęki, traumy, zarówno osobiste, jak i społeczne, z których powstaje popkultura... a następnie karmi popkulturę z powrotem samą sobą.
Choć w centrum uwagi znajduje się slasher, Gottlieb odnajduje rezonanse w tak różnych źródłach, jak wczesna amerykańska narracja o niewoli, queerowa i feministyczna teoria filmu oraz śmierć jej własnej matki na raka piersi. Poprzez takie ikoniczne amerykańskie postacie jak Mary Rowlandson, Marilyn Monroe i Patty Hearst, Gottlieb nakreśla sposoby, w jakie jesteśmy zdradzani przez nasze kulturowe fantazje na temat uprowadzenia, płci, literatury, przyjemności i transgresji - a czyniąc to, syntetyzuje śmierć i życie amerykańskiej kobiety.
