Ossianic Unconformities: Bardic Poetry in the Industrial Age
W serii publikacji z lat sześćdziesiątych XIX wieku James Macpherson, szkocki nauczyciel ze środkowych Highlands, stworzył fantastyczne eposy o starożytnych bohaterach i przedstawił je jako autentyczne tłumaczenia poezji Osjana, fabularyzowanego kaledońskiego barda z III wieku. W Ossianic Unconformities Eric Gidal przedstawia idiosynkratyczne publikacje grupy dziewiętnastowiecznych szkockich ekscentryków, którzy wykorzystywali statystyki, kartografię i geomorfologię do mapowania, a tym samym uzasadniania kontrowersyjnych osiemnastowiecznych interpretacji gaelickich tradycji ustnych Macphersona.
Chociaż pisarze ci starali się przede wszystkim ustalić autentyczność „tłumaczeń” Macphersona, zaczęli rejestrować, poprzez promocję, unikanie i konfrontację, ogromne zmiany dokonywane na ziemiach szkockich i irlandzkich przez brytyjską industrializację. Ich obsesyjne i skomplikowane próby osadzenia zarówno poezji, jak i ziemi w stabilnym zestawie współrzędnych rozwinęły to, co możemy teraz postrzegać jako rodzącą się ekologiczną perspektywę literatury w zmieniającym się świecie.
Gidal bada szczegóły tych wyimaginowanych geografii w połączeniu z historią społeczną i przestrzenną Belfastu i doliny rzeki Lagan, Glasgow i Firth of Clyde oraz Highlands i Western Isles w Szkocji, regionów, które tworzą zarówno VI-wieczne królestwo Dal Riata, jak i legendarny teren wierszy Osjana. Łącząc historię środowiska i przemysłu z recepcją wierszy Osjana, Ossianic Unconformities łączy historię literatury i studia nad książką z geografią, kartografią i geologią, aby przedstawić i rozważyć wyobrażeniowe reakcje na katastrofę środowiskową.