Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Ottoman Balkans: 1750-1830
W dekadach po 1750 r. imperium osmańskie doświadczyło ogromnych napięć, których kulminacją były pierwsze oznaki nacjonalizmu wśród chrześcijańskich poddanych i nieodwołalne zobowiązanie do reform ze strony państwa muzułmańskiego.
Do 1830 r. Serbowie i Grecy z powodzeniem walczyli o autonomię lub niepodległość, a sułtan Mahmud II przygotował drogę dla tanzimatu, likwidując korpus janczarów i inne zdyskredytowane instytucje. Pomimo znaczenia tej epoki zarówno dla historii osmańskiej, jak i bałkańskiej, wyznaczającej przejście od epoki przednowoczesnej do nowoczesnej, naukowcy wykazali niezwykle małe zainteresowanie czynnikami wyzwalającymi tak ważne zmiany.
Podczas gdy historycy Bałkanów zwykle pomijają historię przednarodową, Osmanowie albo odrzucają XVIII wiek jako okres beznadziejnej dekadencji, albo alternatywnie atakują ideę "upadku", minimalizując w ten sposób zawirowania, które miały miejsce po 1750 roku. Autorzy niniejszego tomu analizują przypadki problemów dotykających Bałkany oraz wysiłki państw zmierzające do ich rozwiązania.
Rozważane kwestie obejmują prawo i sprawiedliwość, centralizację i autonomię prowincji, opodatkowanie i spory o ziemię, a także stres związany z wojną. Analizowane tu przypadki powinny dać zarówno specjalistom, jak i ogółowi czytelników jaśniejszy obraz sił zmian zachodzących w najważniejszym regionie imperium w erze transformacji.
