The Ottoman Tanbur: The Long-Necked Lute of Ottoman Art Music
Osmański Tanbur to szczegółowe studium historii tego instrumentu przypominającego lutnię z długą szyją, jego roli w muzyce osmańskiej, konstrukcji i techniki gry. Tanbury są używane w sztuce, sufizmie i ludowych tradycjach muzycznych wzdłuż Jedwabnego Szlaku i poza nim.
W Turcji nazwa tanbur jest używana głównie jako nazwa tanbura z długą szyją, osmańskiego tanbura muzyki artystycznej. Pochodzenie i wczesny rozwój osmańskiego tanbura, pomimo jego znaczenia, wciąż nie jest w pełni zrozumiały z powodu braku lub niedostatku źródeł literackich i ikonograficznych, podczas gdy dobrze zachowane osmańskie tanbury są rzadkie lub nie istnieją. Książka bada polityczne i kulturowo-historyczne warunki, które przyczyniły się do rozwoju odrębnej osmańskiej muzyki artystycznej (Osmanli san'at musikisi) w XVII i XVIII wieku oraz centralnego miejsca zajmowanego przez tanbur.
Następnie osmańska muzyka artystyczna i osmański tanbur cierpiały z powodu oficjalnego zaniedbania aż do końca Imperium Osmańskiego w 1918 roku, a nawet odrzucenia po ustanowieniu Republiki Turcji w 1923 roku. Sytuacja ta uległa zmianie po założeniu pierwszego tureckiego konserwatorium muzycznego w 1975 roku na Istanbul Teknik Universitesi (ITU).
Odrodzenie osmańskiej muzyki artystycznej od lat 90. zaowocowało rehabilitacją osmańskiej muzyki artystycznej i osmańskiego tanburu, którego dni wydawały się policzone.
