Oślepiony wzrokiem: Postrzeganie rasy oczami niewidomych

Opinie czytelników

Książka jest postrzegana jako ważne badanie relacji rasowych, ale spotyka się również z krytyką dotyczącą traktowania osób niewidomych i użytych metafor. Podczas gdy niektórzy doceniają jej spostrzeżenia, inni uważają, że utrwala szkodliwe stereotypy i nie przedstawia dokładnie perspektywy osób niewidomych.

Wybitny i doskonały traktat na temat złożoności relacji rasowych; zachęca do publicznego zaangażowania się w ten temat.

Krytykowany za wykorzystywanie osób niewidomych jako metafory ignorancji i za błędne wnioski, które nie uwzględniają perspektywy osób niewidomych; postrzegany jako protekcjonalny i odzwierciedlający szersze uprzedzenia społeczne.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blinded by Sight: Seeing Race Through the Eyes of the Blind

Zawartość książki:

Kolorowa ślepota stała się integralną częścią narodowej dyskusji na temat rasy w Ameryce. Biorąc pod uwagę założenia stojące za tą wpływową metaforą - że bycie ślepym na rasę doprowadzi do równości rasowej - ciekawe jest, że do tej pory nie zastanawialiśmy się, czy i jak niewidomi "widzą" rasę.

Większość widzących ludzi zakłada, że odpowiedź jest oczywista: nie widzą, a zatem są niezdolni do uprzedzeń rasowych - przykład, który społeczność widzących powinna naśladować. W książce Blinded by Sight, Osagie K. Obasogie dzieli się zaskakującą obserwacją poczynioną podczas rozmów z ludźmi z różnych środowisk, którzy są niewidomi od urodzenia: nawet niewidomi nie są ślepi na kolory - niewidomi rozumieją rasę wizualnie, tak jak wszyscy inni.

Zapytaj osobę niewidomą, czym jest rasa, a najprawdopodobniej odniesie się do wizualnych wskazówek, takich jak kolor skóry. Obasogie odkrywa, że ponieważ osoby niewidome myślą o rasie wizualnie, orientują swoje życie wokół tego rozumienia, jeśli chodzi o to, z kim się przyjaźnią, z kim się umawiają i wiele więcej.

W "Blinded by Sight" Obasogie argumentuje, że zarówno osoby niewidome, jak i widzące są socjalizowane do postrzegania rasy w określony sposób, nawet do tego stopnia, że osoby niewidome "widzą" rasę. Co to oznacza dla naszego życia i praw rządzących naszym społeczeństwem? Obasogie zagłębia się w te pytania i odkrywa, w jaki sposób ślepota na kolory w prawie, polityce publicznej i kulturze nie doprowadzi nas do żadnej wyobrażonej utopii rasowej.