Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Orphic Bend: Music and Innovative Poetics
Przywraca fundamentalne debaty na temat relacji między poezją a muzyką.
LAUREAT NAGRODY ELIZABETH AGEE W DZIEDZINIE LITERATURY AMERYKAŃSKIEJ
Orphic Bend: Music and Innovative Poetics bada wpływ muzyki na ostatnie pionierskie praktyki literackie w Stanach Zjednoczonych. Przyjmując mit o Orfeuszu jako ramy, Robert L. Zamsky dowodzi, że prace Charlesa Bernsteina, Roberta Creeleya, Johna Taggarta, Tracie Morris i Nathaniela Mackeya przywracają starożytne debaty na temat relacji między poezją a muzyką, nawet jeśli rozwijają prace, które często ostro odbiegają od tradycyjnych form literackich. Otwierając każdy rozdział rozważaniami na temat orfickich korzeni liryki, Zamsky integruje współczesne debaty nad perspektywami i ograniczeniami humanizmu, znaczeniem gestu i wykonania oraz naturą wiedzy z poetyką rozważanych pisarzy, opierając swoją analizę na bliskiej lekturze ich twórczości.
Mit Orfeusza jest używany jako soczewka w całej książce, a jego różne aspekty oświetlają czasami dramatycznie różne aspekty wspólnych ram poezji i muzyki. Na przykład w przypadku Bernsteina, Zamsky podkreśla medytacje Ezry Pounda na temat relacji między poezją a muzyką (grunt, na którym Pound stara się odzyskać utracone możliwości renesansu) oraz przenikliwą krytykę Pounda przez Bernsteina. Ze swojej strony Morris podkreśla performatywną moc języka mówionego, kładąc nacisk na fakt, że cały język mówiony nosi kulturowe, wspólnotowe i osobiste ślady mówiącego, poprawiając złożoną jaźń nawet w najbardziej elementarnych cechach języka. Tymczasem w dziele Mackeya orficki głos poety z mocą sięga ku porządkowi wiedzy, w którym poezja i muzyka są niemal nie do rozszyfrowania. W tym sensie muzyka i muzyczność języka poetyckiego są bramami dla gnostycyzmu Mackeya, mechanizmami inicjacji do królestwa nie tajemnic, których należy się nauczyć, ale wizjonerskiej wiedzy, która nieustannie się rozwija.
Tekst bada szereg muzycznych wpływów na rozważanych pisarzy, od opery po różne iteracje jazzu, i podkreśla różnorodność sposobów, w jakie muzyka wpływa na ich twórczość. Wielu z tych pisarzy skutecznie przedstawia teorię muzyki, przywołując ją jako inspirację lub analogię do praktyki poetyckiej. Skupienie się Zamsky'ego na poezji i muzyce jest echem ważnych interdyscyplinarnych badań nad literackim modernizmem, okresem, w którym znaczenie muzyki dla praktyki literackiej jest dobrze ugruntowane i rozszerza tę dyskusję na współczesny kontekst. W ten sposób Orphic Bend zapewnia ważną okazję do rozważenia zarówno specyficznego dziedzictwa modernizmu, jak i do umiejscowienia współczesnych pisarzy w szerszych kontekstach historycznych.