Opozycja polityczna w autorytaryzmie: Wyjście, głos i lojalność w Kazachstanie

Oryginalny tytuł:

Political Opposition in Authoritarianism: Exit, Voice and Loyalty in Kazakhstan

Zawartość książki:

W jaki sposób opozycja polityczna może z czasem kształtować wyniki reżimu w systemie autorytarnym? Większość badań nad opozycją polityczną w kontekstach autorytarnych koncentruje się na działaniach reżimu ponad działaniami opozycji politycznej. Wykorzystując ramy Alberta Hirschmana dotyczące wyjścia, głosu i lojalności, niniejsza książka analizuje przypadek kazachstańskiej opozycji na przestrzeni 30 lat, aby zbadać, w jakim stopniu opozycja polityczna w Kazachstanie ukształtowała dynamikę rozwoju reżimu autorytarnego w tym kraju.

Analiza ujawnia, że w Kazachstanie reżim miał tendencję do traktowania formalnej instytucjonalnej opozycji politycznej jako ani wiarygodnego, ani niewiarygodnego zagrożenia. W rezultacie reżim kazachstański zawsze reagował na opozycję sankcjami i dostosowaniem instytucjonalnym, co wzmacniało reżim w perspektywie krótko- i średnioterminowej, ale w dłuższej perspektywie pozostawiało go narażonym na spontaniczną, oddolną opozycję pozainstytucjonalną. Ta spontaniczna oddolna opozycja pojawiła się w Kazachstanie jako seria "wstrząsów" skrystalizowanych w wydarzeniach w Żanaozen w 2011 r., protestach gruntowych w 2016 r., protestach wyborczych w 2019 r.

i wydarzeniach "qandy qantar" (krwawy styczeń) w 2022 r. Książka ta ilustruje, w jaki sposób autorytarne reżimy, które niejednoznacznie traktują zagrożenia ze strony opozycji, mogą skończyć w ciągłym stanie niestabilności, ponieważ informacje zwrotne dostarczane przez agencje opozycyjne znikają, pozostawiając reżim podatny na spontaniczną opozycję.