Opowieści z wojny na Pacyfiku: Hołd z okazji 75. rocznicy amerykańskiego zwycięstwa w II wojnie światowej

Opinie czytelników

Recenzenci chwalą „Opowieści wojenne z Pacyfiku” Richarda Allisona za wciągającą narrację, która łączy listy, pamiętniki i kontekst historyczny z czasów II wojny światowej na Pacyfiku. Książka jest doceniana za umiejętność ożywienia historii poprzez osobiste relacje, uzupełnione wizualizacjami i przypisami, dzięki czemu nadaje się zarówno do osobistej przyjemności, jak i do celów edukacyjnych. Istnieje jednak sugestia, że książka najlepiej nadaje się dla osób zainteresowanych osobistymi historiami, a nie szczegółową analizą historyczną.

⬤ Wciągająca narracja, która przeplata listy i pamiętniki weteranów.
⬤ Dostarcza osobistych relacji, które sprawiają, że historia jest zrozumiała i wciągająca.
⬤ Silny kontekst historyczny przedstawiony obok osobistych historii.
⬤ Dobrze ilustrowana rysunkami i zdjęciami, które zwiększają zrozumienie.
⬤ Nadaje się do środowisk edukacyjnych, pomagając uczniom bardziej związać się z historią.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą preferować bardziej tradycyjną analizę historyczną niż skupienie się na osobistych narracjach.
⬤ Amatorski status autora budzi u niektórych wątpliwości co do głębi historycznej wiedzy.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pacific War Stories: A Tribute on Occasion of the 75th Anniversary of the American Victory in World War II

Zawartość książki:

Książka ta opisuje z uderzającą szczegółowością sześć różnych aspektów naszej ogromnej walki z imperium Japonii, począwszy od nigdy nie opublikowanej odręcznej relacji ocalałego z zatonięcia pancernika w Pearl Harbor (napisanej zaledwie kilka tygodni po ataku), a skończywszy na pokojowej okupacji Japonii i ustanowieniu Ameryki supermocarstwem na Pacyfiku. Historia z lat 1942-43 opowiada o absolwencie Yale University NROTC, który obejmuje dowództwo nad amerykańskim okrętem podwodnym i wyrusza do Australii, by dołączyć do "Marynarki MacArthura", gdzie natychmiast zostaje przydzielony do patrolowania konwojów.

Pisze o ostrym napięciu w łańcuchu dowodzenia, wyczerpaniu, nudzie, złości, samotności i niepokoju, gdy prowadzi swoją załogę do walki. W 1944 roku żonaty ojciec walczy w dżungli z kumplem z rodzinnego miasta w Nowej Gwinei i na Filipinach. Wiara w Boga i wsparcie społeczności małego miasteczka w postaci modlitw i otrzymywanych listów podtrzymują tych mężczyzn na duchu aż do ich powrotu, chorych i rannych, na statkach szpitalnych.

W tym samym roku pielęgniarka psychiatryczna armii amerykańskiej bez końca leczy zmęczonych bitwą żołnierzy w szpitalu na wyspie. To zmienia jej życie.

W 1945 roku chirurg okrętowy przygotowuje się do przyjęcia na pokład pierwszych ofiar inwazji na Okinawę. Zgłosił się na ochotnika specjalnie do tej służby.

Kilka miesięcy później wojna się skończyła, a reszta 1945 i cały 1946 rok to impreza młodości i soli marynarki wojennej dla młodego marynarza, który utknął w amerykańskiej twierdzy Guam na środkowym Pacyfiku. Czytelnicy, którzy lubią zanurzać się w historii, która sprawia, że czują się, jakby tam byli, znajdą w tej książce perełkę.