Opowieści papugi: Nasze 30 lat z magicznym ptakiem

Opinie czytelników

Książka jest uroczą i wciągającą lekturą o papugach, docenianą zarówno przez dzieci, jak i dorosłych. Zawiera przedmowę szanowanego eksperta i zawiera wiele interesujących anegdot i faktów, dzięki czemu jest doskonałym prezentem dla miłośników zwierząt, szczególnie tych zainteresowanych ptakami. Czytelnicy uznali ilustracje za atrakcyjne, a tekst za wciągający.

Wciągający i czarujący tekst, fascynujące anegdoty i fakty o papugach, doskonałe ilustracje i odpowiedni wybór na prezent dla miłośników ptaków lub dzieci. Jest również uważana za szybką i lekką lekturę.

Niektórzy czytelnicy chcieliby, aby książka była dłuższa, wskazując, że jest zbyt krótka.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Parrot Tales: Our 30 Years with a Magical Bird

Zawartość książki:

Charlie Parker to afrykańska papuga szara. Pojawił się w życiu rodziny Smithów trzy dekady temu, kiedy po raz pierwszy spotkali go w sklepie z ptakami w centrum Manhattanu i uznali, że jest tak nieodparty, że musieli zabrać go do domu.

W rodzinie Smithów Charlie jest wieloma rzeczami, wyrażając je wszystkie w zadziwiająco różnorodnym i barwnym słownictwie. Potrafi być wymagający, skrzecząc donośnie „Wyczyść moją klatkę” lub „Chcę trochę wody”. Potrafi być bardzo bezpośredni, ostrzegając agresywnego partnera biznesowego, który krzyczał na Debby: „Skopię ci tyłek, ty sukinsynu”. Potrafi być psotny, wydając miauczące dźwięki zdezorientowanemu psu sąsiada w windzie. Jest ocalałym, który wyzdrowiał na kroplówce po tym, jak zawalenie się World Trade Center wypełniło sąsiednie mieszkanie Smithów toksycznym pyłem. Często występuje w roli konferansjera, a jego śpiewnik obejmuje początkowe takty „Home on the Range” i „The Yellow Rose of Texas”. Przez większość czasu jest czuły, jak wtedy, gdy wisi do góry nogami na boku klatki i prosi o łaskotanie brzucha.

Słuchając opowieści Charliego w tej uroczej książce, zdajemy sobie sprawę, że papugi są inteligentnymi, towarzyskimi i kochającymi stworzeniami, do tego stopnia, że, jak podkreśla we wstępie słynna ptasia naukowiec, profesor Irene Pepperberg, nie mogą one być znaczącą własnością ludzi, ale raczej powinny być traktowane jako towarzysze.