Opowieści ludowe Gullah z wybrzeża Georgii

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka otrzymała mieszane recenzje. Wielu czytelników uznało ją za wciągającą i interesującą eksplorację kultury i folkloru Gullah, doceniając jej kontekst historyczny i sposób opowiadania historii. Niektórzy krytycy wskazywali jednak na kwestie związane z dokładnością języka i jego przystępnością.

Wciągające i zabawne historie. Zapewnia wgląd w kulturę i historię Gullah. Przyjemna do czytania na głos. Dobre wprowadzenie do kultury Gullah. Niektórzy czytelnicy mieli osobiste powiązania z autorem.

Trudny język, który może nie być dostępny dla wszystkich czytelników. Pewne nieścisłości w reprezentowaniu prawdziwego Gullah. Kilku czytelników uznało tę książkę za rozczarowującą lub stratę pieniędzy.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gullah Folktales from the Georgia Coast

Zawartość książki:

W 1888 roku Charles Colcock Jones Jr. opublikował pierwszą kolekcję ludowych narracji pochodzących od ludu Gullah z południowego wybrzeża Atlantyku, opowieści, które słyszał od czarnoskórych służących na rodzinnej plantacji ryżu i bawełny.

Do tej pory zbiór ten był niedostępny. Jones postrzegał te historie jako przybrzeżną odmianę śródlądowych opowieści Joela Chandlera Harrisa i starał się zachować ich unikalny język i charakter.

Dzięki oddaniu przez Jonesa brzmienia i składni XIX-wiecznego Gullah, żywe historie opisują przygody i wpadki takich postaci jak "Buh Rabbit", "Buh Ban-Yad Rooster" i innych zwierząt. Opowieści mają charakter zarówno humorystyczny, jak i instruktażowy i obejmują historie o "speritach", "wizji" Tatusia Jowisza, ostatnim życzeniu umierającej żaby, a także o tym, jak "królik buh nabrał rozumu" i "dlaczego myszołów indyk nie je krabów".