Ocena:

Recenzje chwalą prace Mabbotta na temat Edgara Allana Poe za ich istotne spostrzeżenia i gruntowne badania, co czyni je wysoce zalecanymi zarówno dla naukowców, jak i zwykłych fanów.
Zalety:Adnotacje Mabbotta zapewniają kompleksowe zrozumienie twórczości Poego, szkic biograficzny jest pomocny i zwięzły, wybór standardowych wersji opowiadań Poego jest powszechnie akceptowany przez naukowców, a druk jest wolny od błędów.
Wady:Recenzja sugeruje rozważenie dodatkowych prac Burtona Pollina w celu pełniejszego zrozumienia Poego, sugerując, że sam zbiór Mabbotta może nie wystarczyć do absolutnego mistrzostwa.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Tales and Sketches, Vol. 2: 1843-1849
Ceniony jako krytyk literacki i poeta, Edgar Allan Poe był najbardziej znany ze swoich opowiadań i szkiców. Przekształcił opowiadanie z anegdoty w sztukę, praktycznie stworzył kryminał i udoskonalił thriller psychologiczny. Niniejszy tom jest drugim z dwóch, pod redakcją wybitnego badacza Poego Thomasa Ollive'a Mabbotta, zbierającym wszystkie opowiadania tego mistrza niesamowitości, niepokoju i przerażenia.
Opowiadania Poego odzwierciedlają jego wyznawaną metodę „pisania tak, jakby autor był pod silnym wrażeniem prawdy, a jednocześnie zdumiony ogromem cudów, o których opowiadał”. Łącząc groteskową pomysłowość z doskonałą konstrukcją fabuły, uderzająco oryginalne opowieści Poego często wykorzystują tylko jednego głównego bohatera i jedno główne wydarzenie. W wielu z nich groza i napięcie, zemsta i tortury przeplatają się z zabawną satyrą. Każdy tom jest wzbogacony szczegółowymi i autorytatywnymi notatkami Mabbotta na temat źródeł, historii i zestawienia wszystkich znanych tekstów autoryzowanych przez Poego oraz wariantów „ostatecznej” wersji Poego.
Tom 2 zawiera opowiadania napisane między 1843 rokiem a śmiercią Poego, w tym „The Tell-Tale Heart”, „The Purloined Letter” i „The Cask of Amontillado”.
Obiecując mrożące krew w żyłach rozkosze i nieprzespane noce, to opatrzone przypisami wydanie Opowieści i szkiców jest skarbnicą zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników, potwierdzając status Poego jako jednej z „najbardziej błyskotliwych, ale niekonsekwentnych gwiazd” sztuki literackiej.