Opowieść o życiu Fredericka Douglassa

Opinie czytelników

Książka opowiada o wstrząsających doświadczeniach Fredericka Douglassa, zbiegłego niewolnika, szczegółowo opisując brutalne realia niewolnictwa i psychologiczne żniwo, jakie wywarło ono zarówno na niewolnikach, jak i właścicielach niewolników. Podkreśla podróż Douglassa w kierunku umiejętności czytania i pisania oraz wolności, pokazując jego elokwencję i odporność. Recenzje podkreślają emocjonalną głębię książki, ważne spostrzeżenia historyczne i potrzebę jej powszechnego czytania w celu lepszego zrozumienia przeszłości Ameryki.

Zapewnia ona potężną relację z pierwszej ręki na temat niewolnictwa, jest dobrze napisana i wciągająca, przedstawia głęboki wgląd w ludzką naturę i wywołuje silne emocje. Czytelnicy uważają ją za ważne źródło edukacyjne, inspirujące i obowiązkową lekturę do zrozumienia amerykańskiej historii. Narracja Douglassa jest wciągająca, zrozumiała i służy jako przypomnienie o walce o sprawiedliwość i człowieczeństwo.

Niektórzy czytelnicy uważali, że pewne szczegóły, zwłaszcza dotyczące podróży Douglassa w celu zdobycia umiejętności czytania i pisania, nie zostały wystarczająco wyjaśnione. Ciężka tematyka książki może być dla niektórych trudna lub niewygodna, a w wersji Audible pojawiły się skargi na usterki, które wpłynęły na wrażenia z czytania.

(na podstawie 660 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Narrative of the Life of Frederick Douglass

Zawartość książki:

Frederick Douglass (ok.

1818-1895) urodził się w niewoli, ale uciekł w 1838 roku, szybko angażując się w ruch abolicjonistyczny. Po opublikowaniu tej autobiografii w 1845 roku ryzykował rozpoznanie i odzyskanie przez swojego właściciela, więc uciekł ze Stanów Zjednoczonych.

Niniejsza reedycja jest wydaniem dublińskim z 1845 roku, z przedmową Douglassa wyjaśniającą powody jego podróży do Wielkiej Brytanii. Rozpoczynając od wzruszającego wyjaśnienia, że nie zna daty swoich urodzin, Douglass opisuje swoje wczesne życie i rosnącą świadomość niesprawiedliwości, której doświadczył. Bicie, którego był świadkiem i które sam otrzymał, jest opisane z bolesnymi szczegółami.

Później Douglass podkreśla hipokryzję "religii niewolniczej tej ziemi", potępiając ją jako "najohydniejsze z oszczerstw". Elokwencja pisania, bezpośredniość i szczerość, które w tamtych czasach były szokujące, sprawiają, że jest to bezcenny zapis z pierwszej ręki jednego z najbardziej haniebnych czynów ludzkości.