Resistance to Change
W naukach społecznych postawiono hipotezę, że afekt i opór wobec zmian są ze sobą skorelowane już w pierwszych badaniach nad oporem wobec zmian przeprowadzonych przez Cocha i Frencha w 1948 roku.
Jednak niewiele zostało powiedziane zarówno teoretycznie, jak i empirycznie na temat afektu jako możliwej przyczyny oporu przed zmianą. Celem niniejszego badania ilościowego jest ustalenie związku przyczynowego między afektem dyspozycyjnym i sytuacyjnym, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio (poprzez wsparcie organizacyjne), a oporem wobec zmian.
Przeprowadzono interwencję w klasie, aby sprawdzić, czy poziom afektu i postrzegane wsparcie organizacyjne miały wpływ na opór wobec zmian. W celu oceny tych relacji i umożliwienia wnioskowania o przyczynowości stworzono modele latentnego wzrostu. Ze względu na brak zmian w oporze w czasie, nie było wystarczającej wariancji, aby uchwycić niezależne zmienne.
Wyniki zapewniają jednak większą jasność co do tego, w jaki sposób różne podkategorie afektu (tj. dyspozycyjne, sytuacyjne, pozytywne i negatywne) są ze sobą powiązane.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)