Ocena:
Książka oferuje głęboką i gęstą eksplorację poezji, podkreślając opór nieodłącznie związany z poezją jako siłą napędową. Służy jako przewodnik techniczny wzbogacony przykładami i analizami, przemawiając głównie do poważnych poetów, a nie nowicjuszy. Jednak jego złożoność i techniczne słownictwo mogą być przytłaczające dla początkujących.
Zalety:⬤ Fachowo napisana z precyzyjnymi przykładami i dogłębną analizą
⬤ zapewnia wszechstronne spojrzenie na poezję
⬤ cenna dla poważnych poetów
⬤ zawiera inteligentne badania technik i elementów poetyckich.
⬤ Gęsta i złożona, co może zrazić amatorów poezji
⬤ mylące wyjaśnienia dla początkujących
⬤ pedantyczny język może sprawić, że będzie mniej przystępna dla nowych czytelników.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Resistance to Poetry
Wiersze wzbudzają nasze zaufanie, argumentuje James Longenbach w tej odważnej pracy, ponieważ niekoniecznie proszą o zaufanie. Ich język jest językiem kwestionowania siebie - metafor, które zwracają się przeciwko sobie, składni, która porusza się w jedną stronę, ponieważ grozi poruszeniem się w inną. Wiersze stawiają większy opór samym sobie niż kulturom, które je odbierają.
Ale opór wobec poezji jest w szczególności cudem poezji. Biorąc pod uwagę szeroką gamę poetów, od Wergiliusza i Miltona po Dickinsona i Glocka, Longenbach sugeruje, że wiersze przekazują wiedzę tylko w takim stopniu, w jakim odmawiają bycia nośnikami skutecznej transmisji wiedzy. W istocie ten samozaparcie jest źródłem przyjemności czytelnika: czytamy poezję nie po to, by uciec od trudności, ale by je ogarnąć.
Jako bystry pisarz i krytyk wierszy, Longenbach przedstawia swoje argumenty poprzez ciągłe zaangażowanie w język poezji. Każdy rozdział wnosi świeżą perspektywę do kluczowego aspektu poezji (wiersz, składnia, język figuratywny, głos, dysjunkcja) i pokazuje, że siła poezji zależy nie tyle od znaczenia, co od sposobu, w jaki oznacza - od procesu czasowego, który negocjujemy w akcie czytania lub pisania wiersza. Czytelnicy i pisarze, którzy przyjmują ten proces, twierdzą Longenbach, nieuchronnie wycofują się z wyolbrzymiania kulturowej mocy poezji, mając pełną świadomość, że zawyżanie roszczenia wiersza do naszej uwagi jest jej osłabieniem.
Pełne wdzięku i umiejętności studium The Resistance to Poetry honoruje poezję, pozwalając jej być tym, czym jest. Książka ta pojawia się w krytycznym momencie - w czasie, gdy wiele osób próbuje kształtować i sprzedawać poezję w coś, czym nie jest.
