Resisting History: Gender, Modernity, and Authorship in William Faulkner, Zora Neale Hurston, and Eudora Welty
Książka Resisting History w znaczący sposób pokazuje, że kobiety, zarówno jako podmioty piszące, jak i same piszące, odegrały znacznie ważniejszą rolę w kształtowaniu krajobrazu modernizmu, niż wcześniej uznawano. Barbara Ladd proponuje tutaj nowe odczytanie trzech pisarek z Południa, które na nowo wyobrażały sobie autorstwo między I wojną światową a połową lat pięćdziesiątych XX wieku.
Ladd argumentuje, że idea "nowej kobiety" - uwolnionej od niektórych tradycyjnych ograniczeń rodziny i społeczności, bardziej mobilnej i uczestniczącej w nowych umownych formach relacji - wywołała wysoce produktywny autorski kryzys płci u Williama Faulknera. Jako "nowe kobiety", Zora Neale Hurston i Eudora Welty eksplorowały terytorium autorskiej wzniosłości i domagały się, dla siebie i innych kobiet, nowych form kulturowej sprawczości. Pisarki te wspólnie odsłaniają obszar kobiecego cierpienia i aspiracji, który został w dużej mierze zignorowany w historiach literatury.
W opozycji do przekonania, że życie i marzenia kobiet są związane z ideami wspólnoty i przedumownymi formami relacji, Ladd pokazuje, że wszyscy trzej pisarze - Faulkner w As I Lay Dying, Welty w wybranych opowiadaniach i w The Golden Apples oraz Hurston w Tell My Horse - umieszczają kobiety na terytoriach, na których wspólnota jest zagrożona lub nie istnieje i można wykorzystać nowe możliwości samookreślenia. W A Fable Faulkner podejmuje pokrewny projekt, badając płeć i historię w erze wojny światowej, koncentrując się na mężczyznach, żałobie i oporze oraz na powstaniach "mas" - sfeminizowanych "innych" historii - w celu ponownego przemyślenia autorstwa i oporu w epoce totalitarnej.
Pełna spostrzeżeń i napisana z oczywistą pasją do tematu, Resisting History rzuca wyzwanie przyjętym koncepcjom historii jako spójnej narracji i rozwoju amerykańskiego modernizmu oraz wskazuje drogę do nowych historii literackich i kulturowych modernizmów, w których praca kobiet dzieli centralną scenę z pracą mężczyzn.
