Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Opętani” autorstwa Thomasa B. Allena opowiada prawdziwą historię egzorcyzmów z 1949 roku, które zainspirowały słynny horror „Egzorcysta”. Omawia szczegóły opętania, zaangażowanych księży i rytuały egzorcyzmów. Wielu czytelników uważa książkę za mrożącą krew w żyłach i pouczającą, podczas gdy inni wyrażają sceptycyzm co do jej dokładności i stylu narracji.
Zalety:Czytelnicy doceniają szczegółowy opis egzorcyzmów, ich mrożący krew w żyłach charakter oraz eksplorację psychologicznego i duchowego wymiaru opętania. Styl pisania jest ogólnie chwalony za prostotę i zaangażowanie, dzięki czemu jest to fascynująca lektura dla fanów horroru i oryginalnej historii „Egzorcysty”. Włączenie pamiętników księży dodaje autentyczności i głębi narracji.
Wady:Niektórzy recenzenci krytykują książkę za powtarzalność i brak progresji narracyjnej, zauważając, że sesje egzorcyzmów często wydają się monotonne. Istnieją obawy co do dokładności książki, a niektórzy sugerują, że może ona być słabo zbadana. Dodatkowo, problemy techniczne w wersji Kindle frustrują niektórych czytelników, umniejszając ogólne wrażenia z lektury.
(na podstawie 95 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Possessed: The True Story of an Exorcism
Zawartość książki:
„Egzorcysta”, film z 1973 roku o dwunastoletniej dziewczynce opętanej przez diabła, przeraził ludzi bardziej niż jakikolwiek inny horror. Wielu widzów szukało terapii, aby pozbyć się lęków, których nie potrafili wyjaśnić.
Psychiatrzy ukuli termin „nerwica kinowa” dla pacjentów, którzy opuścili film czując przerażającą obecność demonów. Podczas premiery w Waszyngtonie młoda kobieta stała przed kinem, drżąc. „Wychodzę tu na światło słoneczne” - powiedziała - »i widzę oczy ludzi, które mnie przerażają«.
Wśród nielicznych widzów niewzruszonych horrorem byli dwaj księża, ojciec William S.
Bowdern i ojciec Walter Halloran, członkowie wspólnoty jezuickiej na Uniwersytecie St. Louis.
„Billy wyszedł kręcąc głową na temat małej dziewczynki podskakującej na łóżku i oddającej mocz na krucyfiks” - wspomina Halloran. „Był trochę zły. „Jest dobre przesłanie, które można przekazać przez tę rzecz” - powiedział.
Przesłaniem był fakt, że złe duchy działają w naszym świecie.” Bowdern i Halloran wiedzieli, że film był fikcyjną okleiną maskującą straszną rzeczywistość. Noc po nocy w marcu i kwietniu 1949 r. Bowdern był egzorcystą, któremu pomagał Halloran.
Bowdern gorąco wierzył, że wypędził demona z udręczonej duszy. Ofiarą był trzynastoletni chłopiec dziwnie zwabiony do St.
Louis z przedmieść Waszyngtonu w stanie Maryland. Egzorcyzm Bowderna stał się inspiracją dla filmu. Prawdziwa historia tego opętania, opowiedziana w Opętanych, oparta jest na dzienniku prowadzonym przez jezuickiego księdza asystującego ojcu Bowdernowi.
Dziennik ten, będący najbardziej kompletną relacją z egzorcyzmów od czasów średniowiecza, został po raz pierwszy opublikowany w tym poprawionym wydaniu Opętanych.
