Operacje pancerne - niemiecka Grupa Pancerna 3 podczas inwazji na Rosję w 1941 r.

Opinie czytelników

Recenzje „Panzer Operations” odzwierciedlają w dużej mierze pozytywny odbiór, podkreślając przejrzystość książki i wnikliwą analizę wczesnych bitew operacji Barbarossa z perspektywy generała Hermanna Hotha. Czytelnicy doceniają profesjonalny wgląd w taktykę i strategie wojskowe, a także krytykę procesu decyzyjnego Hitlera. Niektórzy krytycy uważają jednak, że książce brakuje głębi w niektórych obszarach, szczególnie pod względem osobistych anegdot i dodatkowego kontekstu historycznego. Kwestią sporną była również jakość map, które zdaniem wielu były trudne w użyciu.

⬤ Przejrzysta i łatwa w czytaniu
⬤ zapewnia unikalną analizę operacyjną kampanii Barbarossa 1941
⬤ oferuje profesjonalny wgląd w taktykę i strategię
⬤ krytykuje decyzje operacyjne Hitlera
⬤ przedstawia obiektywną perspektywę
⬤ wypełnia lukę w literaturze wojskowej.

⬤ brak głębi w osobistych relacjach i anegdotach
⬤ wiele map jest źle skalowanych i trudnych do zrozumienia
⬤ spekulacje na temat wojny nuklearnej postrzegane jako przedwczesne
⬤ niektórzy czytelnicy pragną więcej szczegółów na temat operacji polowych.

(na podstawie 45 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Panzer Operations - Germany'S Panzer Group 3 During the Invasion of Russia, 1941

Zawartość książki:

Ta książka, pierwotnie opublikowana w języku niemieckim w 1956 roku, została teraz przetłumaczona na język angielski, odsłaniając bogactwo zarówno doświadczeń, jak i analiz dotyczących operacji Barbarossa, być może najważniejszej kampanii wojskowej XX wieku.

Hermann Hoth dowodził niemiecką 3 Grupą Pancerną w Grupie Armii Centrum - w tandemie z 2 Grupą Guderiana - podczas inwazji na Związek Radziecki, a razem ci dwaj odważni dowódcy pancerni odnieśli serię zdumiewających zwycięstw, okrążając całe rosyjskie armie w Mińsku, Smoleńsku i Wiaźmie, aż do samych bram Moskwy.

Praca ta rozpoczyna się od dyskusji Hotha na temat użycia broni nuklearnej w przyszłych konfliktach. Taka chłodna powojenna refleksja jednego z czołowych dowódców pancernych nazistowskich Niemiec jest dość rzadka. Następnie jednak Hoth zagłębia się w swoje dokładne decyzje dotyczące dowodzenia podczas Barbarossy - wciąż największej ofensywy kontynentalnej, jaką kiedykolwiek podjęto - aby ujawnić nowe spojrzenie na to, w jaki sposób Niemcy mogły i jego zdaniem powinny odnieść sukces w kampanii.

Hoth krytycznie analizuje genezę, rozwój i cel planu przeciwko Rosji, a także przedstawia napotkane sytuacje, podjęte decyzje i błędy popełnione przez dowództwo armii, ponieważ nowa forma mobilnej wojny zaskoczyła nie tylko Sowietów, ale także samo niemieckie przywództwo, które nie zapewniło infrastruktury wspierającej przełomy ich armii pancernej.

Hoth rzuca światło na decydującą i stale zaostrzającą się walkę między Hitlerem a jego doradcami wojskowymi w kwestii tego, czy po osiągnięciu Dniepru i Dźwiny należy trzymać się pierwotnego pomysłu zdobycia Moskwy. Doniosła decyzja Hitlera o skierowaniu sił do Kijowa i na południe zapadła dopiero pod koniec sierpnia 1941 roku. Następnie szczegółowo rozważa, czy Niemcy, po zniszczeniu pozostałych rosyjskich armii stojących naprzeciw Grupy Armii Centrum w operacji Tajfun, mogli jeszcze mieć nadzieję na zajęcie rosyjskiej stolicy tej jesieni.

Hoth kończy swoje studium kilkoma lekcjami dotyczącymi ofensywnego wykorzystania formacji pancernych w przyszłości. Jego analiza z pierwszej ręki, opublikowana tutaj po raz pierwszy w języku angielskim, będzie niezbędną lekturą dla każdego studenta II wojny światowej.