Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
W wierszach Sophii Naz mamy poczucie bycia na otwartej przestrzeni - nasze istoty fermentują podczas czytania, od czasu do czasu oglądamy się za siebie, aby sprawdzić, czy jesteśmy sami. Nigdy nie jesteśmy sami - są przodkowie, zarówno intelektualni poprzednicy Naz, jak i nasi. I są wiersze, zawsze drżące, delikatnie "podniebne".
-Sumana Roy.
"Te nowe wiersze Sophii Naz są naznaczone głęboką muzyką, mocnym biciem poobijanego, ale niezłomnego serca, perkusją przypływu skrupulatnie opracowanych emocji. Jest to apostrofa do straty naznaczona optymizmem nieodłącznym od poezji, ponieważ pasja Naz do języka sięga znacznie głębiej niż anagramy i gra postmodernizmu, wciągając czytelnika w nowe terytorium namiętnego odkrywania i odzyskiwania".
-Jerry Pinto.