Opinie czytelników
Podsumowanie:Autobiografia Andre Agassiego, „Open”, zapewnia porywającą i szczerą eksplorację jego życia i kariery, łącząc osobiste zmagania z profesjonalnymi spostrzeżeniami. Narracja oddaje jego złożony związek z tenisem, napędzany w dużej mierze ambicjami ojca, a nie własnymi pragnieniami, i podkreśla jego podróż do samopoznania. Pisanie jest chwalone za głębię, emocjonalną szczerość i wciągający styl, dzięki czemu rezonuje zarówno z fanami tenisa, jak i ogólnymi czytelnikami.
Zalety:⬤ Głęboko szczery i introspekcyjny portret życia i zmagań Agassiego.
⬤ Dobrze napisana, wciągająca narracja, która została porównana do powieści.
⬤ Oferuje cenne spostrzeżenia na temat presji związanej z zawodowym sportem.
⬤ Podkreśla tematy związane z tożsamością, oczekiwaniami rodziców i rozwojem osobistym.
⬤ Żywo oddaje komediowe i emocjonalne momenty.
⬤ Ukazuje ciemniejszą stronę tenisa, sprawiając, że nie jest to tylko sportowa biografia.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy zauważają, że skupienie się na traumie i niechęci Agassiego do tenisa może być przytłaczające lub powtarzalne.
⬤ Niektóre aspekty społeczności tenisowej i jego relacje z innymi graczami mogą wydawać się niedopracowane.
⬤ Krytykowany jest brak informacji na temat jego pobytu w Akademii Bolleteri i interakcji z rówieśnikami, takimi jak Courier.
⬤ Ton może nie spodobać się zagorzałym fanom tenisa, którzy preferują treści ściśle sportowe.
(na podstawie 3305 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Open: An Autobiography
Zawartość książki:
Od Andre Agassiego, jednego z najbardziej uwielbianych sportowców w historii i jednego z najbardziej utalentowanych ludzi, którzy kiedykolwiek weszli na kort tenisowy, piękna, nawiedzająca autobiografia.
Niezwykle rygorystyczny trening Agassiego rozpoczyna się, gdy jest on jeszcze dzieckiem. W wieku trzynastu lat zostaje zesłany na obóz tenisowy na Florydzie, który przypomina obóz więzienny. Samotny, przestraszony, porzucający dziewiątą klasę, buntuje się w sposób, który wkrótce uczyni go ikoną lat 80-tych. Farbuje włosy, przekłuwa uszy, ubiera się jak punkrockowiec. Kiedy w wieku szesnastu lat staje się zawodowcem, jego nowy wygląd obiecuje zmienić tenis na zawsze, podobnie jak jego błyskawiczny powrót.
A jednak, pomimo swojego surowego talentu, na początku zmaga się z trudnościami. Czujemy jego zmieszanie, gdy przegrywa z najlepszymi na świecie, a jeszcze większe, gdy zaczyna wygrywać. Po potknięciu w trzech finałach Wielkiego Szlema, Agassi szokuje świat i samego siebie, wygrywając Wimbledon w 1992 roku. Z dnia na dzień staje się ulubieńcem fanów i celem mediów.
Agassi wnosi niemal fotograficzną pamięć do każdego kluczowego meczu i każdej relacji. Nigdy wcześniej wewnętrzna gra w tenisa i zewnętrzna gra o sławę nie zostały tak precyzyjnie przedstawione. Obok żywych portretów rywali z kilku pokoleń - Jimmy'ego Connorsa, Pete'a Samprasa, Rogera Federera - Agassi bez skrępowania opowiada o swoim krótkim związku z Barbrą Streisand i skazanym na porażkę małżeństwie z Brooke Shields. Ujawnia druzgocącą utratę pewności siebie. I opowiada o swoim spektakularnym zmartwychwstaniu, powrocie zakończonym epickim biegiem na French Open 1999 i marszu, aby stać się najstarszym mężczyzną w historii numer jeden.
W jasnej, zwięzłej prozie Agassi przywołuje swojego lojalnego brata, mądrego trenera, łagodnego szkoleniowca, wszystkich ludzi, którzy pomagają mu odzyskać równowagę i w końcu znaleźć miłość do Stefanie Graf. Zainspirowany jej cichą siłą, walczy z paraliżującym bólem z powodu pogarszającego się kręgosłupa, aby pozostać niebezpiecznym przeciwnikiem w dwudziestym pierwszym i ostatnim roku swojej kariery. Wchodząc do swojego ostatniego turnieju w 2006 roku, został okrzyknięty za ukończenie oszałamiającej metamorfozy, od nonkonformisty do starszego męża stanu, od porzucenia szkoły do rzecznika edukacji. I wciąż nie skończył. Podczas U.S. Open na wieki wieków stawia odważny ostatni krok, a następnie wygłasza jedno z najbardziej poruszających pożegnań, jakie kiedykolwiek słyszano na arenie sportowej.
Dzięki zawrotnemu tempu i surowej szczerości, Open będzie czytany i pielęgnowany przez lata. Jest to gratka dla zagorzałych fanów, ale urzeknie również czytelników, którzy nie wiedzą nic o tenisie. Podobnie jak gra Agassiego, wyznacza nowy standard gracji, stylu, szybkości i mocy.
