Providence and Narrative in the Theology of John Chrysostom
Jest to pierwsze obszerne studium na temat opatrzności w myśli Jana Chryzostoma (ok.
350-407 n.e.), popularnego kaznodziei w Antiochii, a następnie arcybiskupa Konstantynopola. Badając skrzyżowanie teologii, egzegezy i opieki duszpasterskiej w myśli Chryzostoma, argumentuje, że używa on biblijnych narracji o opatrzności jako środka pocieszenia.
