Opal Sunset: Wybrane wiersze, 1958-2008

Opinie czytelników

Książka jest nowoczesnym zbiorem wierszy autorstwa Clive'a Jamesa, cenionym za przystępność, biegłość techniczną i wciągającą treść. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło przyjemną i czytelną poezję, kilku uznało ją za mniej atrakcyjną w porównaniu z humorem Jamesa.

⬤ przystępna i zrozumiała poezja
⬤ sprawna technicznie
⬤ potoczysty głos
⬤ przyjemna z dobrą mieszanką humoru i emocji
⬤ obszerne wprowadzenie i bogaty wybór
⬤ łatwa nawigacja
⬤ przywołuje zaskakującą perspektywę.

Niektóre wiersze uznano za mętne lub pozbawione uroku znalezionego w humorze Clive'a Jamesa; stała naklejka cenowa na przedniej okładce była niedogodnością.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Opal Sunset: Selected Poems, 1958-2008

Zawartość książki:

Opal Sunset oznacza żywiołowe wprowadzenie poezji Clive'a Jamesa do amerykańskiej publiczności.

Chwalony po publikacji Cultural Amnesia jako jeden z najlepszych prozaików swojego pokolenia, Clive James jest teraz, wraz z publikacją tego zbioru, uznawany za poetę, którym zawsze był.

Przez większość jego długiej kariery trudno było zdać sobie sprawę, że dar Jamesa do poezji leżał u podstaw jego osiągnięć w innych dziedzinach. Najpierw jako krytyk telewizyjny na Fleet Street, a później jako osobowość telewizyjna we własnym imieniu, osiągnął taką sławę dzięki pisaniu w sposób, w jaki mówił, że jego poezja była postrzegana jako idiosynkratyczny dodatek, tak jakby żaden celebryta nie mógł napisać godnego wiersza. Pojawiła się zagadka: jak poważny poeta może być jednocześnie gwiazdą telewizji? Ale dla Jamesa obowiązek dyscypliny wiersza był zawsze fundamentalny, a jego nagromadzony dorobek poetycki stał się niemożliwy do zignorowania.

Już w latach 70. długa, prześmiewcza epopeja Jamesa „Peregrine Prykke's Pilgrimage through the London Literary World” spotkała się z niemal bezprecedensowym zainteresowaniem w jego przybranej Anglii, podczas gdy później jego satyryczny krótki wiersz „The Book of My Enemy Has Been Remaindered” stał się nie tylko standardowym wersem cytowanym na eleganckich przyjęciach, ale wszedł do kultury jako wersy do zapamiętania przez niepublikowanych pisarzy na całym świecie. James nagle znalazł się w dziwnej sytuacji, pisząc słynne wiersze na długo przed tym, jak stał się sławnym poetą. Wreszcie publikacja tomu jego wierszy zebranych The Book of My Enemy przyniosła mu w 2003 roku reputację poważnego poety, na którą od dawna zasługiwał.

Nowe pokolenie krytyków, mniej skrępowane sztywnymi kategoriami, potwierdziło to, co publiczność Jamesa instynktownie wiedziała: że ożywia on swoje wiersze wszystkimi zasobami, które można znaleźć w jego prozie: dowcipem, wyobraźnią, obserwacją społeczną i olśniewającą grą językową. Ponadto jego wiersze mają charakterystyczny rytm, który sprawia, że trzeba je czytać na głos. Przełączając się między ścisłymi strofami i wolnymi formami w zależności od okazji, James wnosi do każdego z tych trybów kompulsywnie czytelną spójność; i zawsze, ponad wiążącą siłą jego metrycznej pewności, jest liryzm, który ożywia nawet najprostsze stwierdzenie i który często wkracza głęboko w sfery ludzkich emocji. Na przykład jego późniejsze wiersze o tragedii, która dotknęła jego matkę i ojca, ukazują intensywność żalu, który wyznacza jego dojrzałość jako poety i wydobywa jego bezwstydną nostalgię za ojczyzną, Australią.

Opal Sunset to skarbnica epigramatycznych klejnotów, do których czytelnik będzie powracał raz za razem.