One-Niner

Opinie czytelników

Książka przedstawia fikcyjny, ale dokładny portret wojny w Wietnamie, rezonując z wieloma czytelnikami, którzy mają własne doświadczenia lub rodzinne powiązania z konfliktem. Jest znana z dobrze napisanej narracji, która wywołuje silne emocje i wspomnienia związane z wojną. Liczne recenzje wskazują jednak na znaczące błędy edytorskie, które negatywnie wpływają na ogólne wrażenia z lektury.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja
⬤ dokładne przedstawienie doświadczeń w Wietnamie
⬤ wywołuje silne emocje i wspomnienia
⬤ obowiązkowa lektura dla osób zainteresowanych realiami wojny.

Poważne problemy edytorskie, w tym błędy kolejności, interpunkcyjne i rozpraszające błędy utrudniają czytanie; niektórzy recenzenci wyrażają frustrację z powodu braku odpowiedniej korekty.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Zawartość książki:

One-Niner to cienko zawoalowana autobiografia opowiadająca o doświadczeniach młodego kapelana marynarki wojennej, który służył w Korpusie Piechoty Morskiej. Jego oddział - drugi batalion, Piąty Pułk Piechoty Morskiej, Pierwsza Dywizja Piechoty Morskiej - miał jedne z najwyższych ofiar spośród wszystkich batalionów piechoty w północnym I Korpusie w latach 1968-1969.

Unikalna perspektywa kapelana piechoty morskiej przenosi rozdzierające obrazy wojny z oddziałów szpitali polowych na samo pole bitwy, dając czytelnikowi pełne zrozumienie, dlaczego te blizny nadal pozostają dla weterana walki czterdzieści do pięćdziesięciu lat później. Kapelan, znany również jako „padre” lub „podniebny pilot”, ma radiowy sygnał wywoławczy „jeden-dziewięć”, ale nie nosi broni i nie ma nikogo, kim mógłby dowodzić. Żyje razem z żołnierzami w terenie i czerpie ze swoich osobistych zasobów religijnych i psychologicznych, aby zapewnić swoim żołnierzom duchowe pocieszenie i emocjonalne uwolnienie.

W jakiś sposób nadaje sens nonsensowi i wyciska nadzieję z beznadziei, ale nie jest odporny na kule i odłamki ani na podstępny, wyniszczający atak na ludzkie ciało i ducha, jaki przynosi dwanaście miesięcy codziennych, nieustępliwych działań wojennych.

Jego służba jest zróżnicowana, czasem przyziemna, a w dużej mierze niebezpieczna, ponieważ codziennie podróżuje do swoich czterech kompanii helikopterem lub pieszo. Potem w jednej chwili, gdy rakiety uderzają w ich obwód, pierwotny strach krzyczy wewnątrz, kapelan przytula się do ziemi, bojąc się, że umrze bolesną śmiercią.

Kilka minut później trzyma w ramionach zakrwawionego, umierającego żołnierza piechoty morskiej. Czasami odczuwa głęboki ból i smutek z ich powodu, jak matka opłakująca swoje ranne dziecko. A czasami, gdy zbyt wiele ofiar sprawia, że udręka jest zbyt duża do zniesienia, nie czuje nic.

Chociaż kule i odłamki nie będą już ich ścinać, weteran walki będzie musiał stawić czoła dwóm bitwom po powrocie do domu. Pierwszą z nich jest głośna, gniewna konfrontacja polityczna szalejąca w Ameryce na temat moralności wojny. Druga bitwa, o wiele trudniejsza do pokonania, wkrótce rozgorzeje w jego głowie, te pogrzebane wspomnienia i horror bitwy, które nigdy, przenigdy nie zostaną usunięte z jego doświadczenia.