One Giant Leap: Niemożliwa misja, dzięki której polecieliśmy na Księżyc

Opinie czytelników

Recenzje książki „One Giant Leap” podkreślają jej szczegółową eksplorację programu Apollo oraz jego kulturowego i technologicznego wpływu, jednocześnie odnosząc się zarówno do ekscytacji epoki, jak i wyzwań inżynieryjnych. Książka misternie splata ze sobą osobiste historie, kontekst historyczny i innowacje techniczne, które wyłoniły się z misji Apollo, czyniąc z niej fascynującą lekturę zarówno dla entuzjastów kosmosu, jak i ogólnych odbiorców. Niektórzy recenzenci zwracają jednak uwagę na takie kwestie, jak powtarzalność i nieścisłości, które obniżają ogólną jakość książki.

⬤ Bogate szczegóły i intrygujące historie o programie Apollo.
⬤ Doskonały kontekst kulturowy i polityczny lat 60-tych.
⬤ Wciągający styl pisania, który utrzymuje zainteresowanie czytelników.
⬤ Oferuje nowe informacje, nawet dla osób dobrze zorientowanych w historii programu Apollo.
⬤ Podkreśla postęp technologiczny wynikający z misji.
⬤ Inspirujący i rezonujący z poczuciem narodowego celu.

⬤ Pewne nieścisłości faktograficzne, które budzą obawy co do wiarygodności.
⬤ Książka może być czasami powtarzalna.
⬤ Może być zbyt techniczna dla osób niezainteresowanych szczegółami inżynieryjnymi.
⬤ Niektóre sekcje są opisywane jako „rozwlekłe” lub redakcyjne.

(na podstawie 130 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

One Giant Leap: The Impossible Mission That Flew Us to the Moon

Zawartość książki:

Bestseller New York Timesa, "skrupulatnie zbadana i wciągająco napisana" ("The Washington Post") historia pionierów i zwykłych Amerykanów na pierwszej linii frontu epickiej misji księżycowej Apollo 11.

Prezydent John F. Kennedy zadziwił świat 25 maja 1961 roku, kiedy ogłosił Kongresowi, że Stany Zjednoczone powinny wylądować na Księżycu do 1970 roku. Żadna grupa nie była bardziej zaskoczona niż naukowcy i inżynierowie z NASA, którzy nagle mieli mniej niż dekadę na wynalezienie podróży kosmicznych.

Kiedy Kennedy ogłosił ten cel, nikt nie wiedział, jak nawigować na Księżyc. Nikt nie wiedział, jak zbudować rakietę wystarczająco dużą, by dotrzeć na Księżyc, ani jak zbudować komputer wystarczająco mały (i wystarczająco potężny), by polecieć tam statkiem kosmicznym. Nikt nie wiedział, jak wygląda powierzchnia Księżyca, ani co astronauci mogliby jeść podczas lotu. W dniu historycznego przemówienia Kennedy'ego Ameryka miała łącznie piętnaście minut doświadczenia w lotach kosmicznych - z czego tylko pięć minut poza atmosferą. Rosyjskie psy spędziły w kosmosie więcej czasu niż amerykańscy astronauci. W ciągu następnej dekady ponad 400 000 naukowców, inżynierów i pracowników fabryk miało wysłać dwudziestu czterech astronautów na Księżyc. Każda godzina lotu w kosmos wymagała miliona godzin pracy na Ziemi, aby 20 lipca 1969 roku Ameryka mogła dotrzeć na Księżyc.

"Weteran reportażu kosmicznego z żywym akcentem - prawie każde zdanie zawiera fakt, spostrzeżenie, barwny cytat lub część pikantnej anegdoty" ( The Wall Street Journal ), a w One Giant Leap Fishman napisał obszerną, ostateczną relację zza kulis wściekłego wyścigu o ukończenie jednego z największych osiągnięć ludzkości. To historia pełna niespodzianek - od przedmiotu, którego astronauci prawie zapomnieli zabrać ze sobą (amerykańskiej flagi), po niezwykły wpływ, jaki Apollo będzie miał na Ziemię i na sposób, w jaki żyjemy dzisiaj. Od laboratoriów badawczych MIT, gdzie ekscentryczny i legendarny pionier Charles Draper stworzył narzędzia do latania statkami kosmicznymi Apollo, po fabryki, w których dziesiątki kobiet ręcznie szyło skafandry kosmiczne, spadochrony, a nawet sprzęt komputerowy, Fishman uchwycił wyjątkowe wyczyny tych zwykłych Amerykanów. "Minęło 50 lat odkąd Neil Armstrong zrobił ten jeden mały krok. Fishman wyjaśnia w olśniewającej formie, jak niewiarygodne było to w rzeczywistości" ( Newsweek ).