Ona

Opinie czytelników

Książka „Ona” autorstwa H. Ridera Haggarda jest chwalona jako wciągająca i klasyczna opowieść przygodowa z bogatą narracją i pomysłowymi postaciami. Czytelnicy doceniają mocną fabułę i złożoną postać Ayeshy, choć archaiczny język i problemy z formatowaniem zostały wskazane jako wady. Powieść porusza tematy przygody, miłości i starożytnych tajemnic, co czyni ją godną uwagi lekturą, pomimo obraźliwego języka odzwierciedlającego jej czasy.

⬤ Mocna fabuła
⬤ atrakcyjni bohaterowie, zwłaszcza Ayesha
⬤ pomysłowe opisy przygód i scenerii
⬤ znaczący wpływ na gatunek przygodowy
⬤ wciągająca fabuła, która utrzymuje zainteresowanie czytelnika
⬤ klasyczne motywy i głębia relacji między postaciami.

⬤ archaiczny język, który może być drętwy
⬤ problemy z formatowaniem w wersjach cyfrowych, szczególnie w przypadku języków obcych
⬤ elementy ludzkiego cierpienia i problematyczne przedstawienia, które odzwierciedlają przestarzałe poglądy
⬤ brak rozwoju niektórych postaci
⬤ długość może wydawać się zbyt długa dla współczesnych czytelników.

(na podstawie 293 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

She

Zawartość książki:

Istnieją pewne wydarzenia, których każda okoliczność i otaczający szczegół wydaje się być wyryty w pamięci w taki sposób, że nie możemy go zapomnieć, i tak jest ze sceną, którą zamierzam opisać. W tej chwili mam ją przed oczami tak wyraźnie, jakby wydarzyła się wczoraj.

To właśnie w tym miesiącu, jakieś dwadzieścia lat temu, ja, Ludwig Horace Holly, siedziałem pewnej nocy w swoich pokojach w Cambridge, szlifując jakąś matematyczną pracę, nie pamiętam jaką. W ciągu tygodnia miałem przystąpić do egzaminu na stypendium, a mój opiekun i kolegium oczekiwali, że się wyróżnię. W końcu, znużony, odłożyłem książkę, podszedłem do kominka, wziąłem fajkę i nabiłem ją.

Na kominku paliła się świeca, a z tyłu stał długi, wąski kieliszek; gdy zapalałem fajkę, ujrzałem w kieliszku własne oblicze i zatrzymałem się, by się zastanowić. Zapalona zapałka paliła się, aż poparzyła mi palce, zmuszając mnie do jej upuszczenia; ale wciąż stałem i wpatrywałem się w siebie w szkle i rozmyślałem.