Olor a Hormiga / Zapach mrówek

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają mieszankę silnego uznania dla emocjonalnej głębi i oryginalności książki, wraz z krytyką jej historycznej dokładności i stylu pisania. Niektórzy czytelnicy uznali tematy starości, samotności i demencji za przejmujące i dobrze zbadane, podczas gdy inni byli sfrustrowani zauważonymi niespójnościami i wulgarnym językiem.

⬤ Oryginalna i emocjonalnie rezonująca opowieść
⬤ wciągające i porywające pisarstwo
⬤ porusza ważne tematy, takie jak starość i samotność
⬤ polecana jako lektura obowiązkowa przez kilku recenzentów.

⬤ Obawy dotyczące dokładności historycznej i niespójności czasowych
⬤ niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za wulgarny lub nieprzyjemny
⬤ kilku uznało, że brakuje mu wartości literackiej i z trudem ukończyło książkę.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Olor a Hormiga / The Smell of Ants

Zawartość książki:

DŁUGO OCZEKIWANA DEBIUTANCKA POWIEŚĆ POETKI JÚLII PERÓ

Nic nie wydaje się Olvido bardziej oczywiste niż starość. Wychodzenie na ulicę nie ma już sensu, więc ogranicza się do czekania, aż czas się nią zainteresuje, podczas gdy ona maluje w kolorowance lub kłóci się z kotem. A kiedy czeka, próbuje sobie przypomnieć. I przypomina sobie, że pewnego dnia pojawiła się dziewczyna, która przyszła zaopiekować się domem i nią, i której młodość wydawała się lekarstwem na wszelką samotność. Jej oczy, uszy, włosy. I kłótnia. Teraz dziewczyna odeszła, a Olvido przetrwał bez jedzenia, towarzystwa, a nawet wspomnień. Ale nie minie wiele czasu, zanim mrówki zaczną kopać kolejne mrowisko.

Z tylko dwiema postaciami kobiecymi i czterema ścianami, długo oczekiwany debiut narracyjny poetki Júlii Peró przedstawia rzeczywistość, o której zwykle się nie mówi: o starych ludziach, którzy są samotni i źli na swoją sytuację. Niewygodna, delikatna i sugestywna powieść, która fascynuje i wstrząsa, i która działa jak lustro najbardziej ludzkich niepewności, które nawiedzają nas dzisiaj.

OPIS EN ESPAÑOL

NIECIERPLIWIE OCZEKIWANA PIERWSZA POWIEŚĆ POETKI JÚLII PERÓ

Dla Olvido nic nie jest bardziej oczywiste niż starość. Wychodzenie wydaje się bezcelowe, więc czeka, aż czas ją dogoni, rozpraszając się kolorowankami i kłócąc się z kotem. Czekając, próbuje sobie przypomnieć. I przypomina sobie, że pewnego dnia przybyła dziewczyna, by zająć się nią i domem, a jej młodość wydawała się lekarstwem na samotność Olvido. Jej oczy, uszy, włosy. A potem kłótnia. Dziewczyna już nie przychodzi, a Olvido radzi sobie bez posiłków, towarzystwa, a nawet wspomnień. Ale nie potrwa długo, zanim mrówki zaczną budować sobie nowe gniazdo.

Debiut narracyjny poetki Júlii Peró, w którym występują tylko dwie postacie, obie kobiety, i historia rozgrywająca się w całości w czterech ścianach, opowiada o rzadko omawianej rzeczywistości: Trudna sytuacja starszych dorosłych, którzy żyją samotnie i mają pretensje do swojej obecnej sytuacji. Niewygodna, delikatna i sugestywna powieść, która zarówno fascynuje, jak i odpycha, pokazując w zwierciadle najbardziej podstawowe ludzkie niepewności.