Olej palmowy i mały kotlet

Opinie czytelników

Książka oferuje bogaty i wciągający portret ery żeglugi drobnicowej między Wielką Brytanią a Afryką Zachodnią, koncentrując się w szczególności na osobistych doświadczeniach autora, Johna Goble'a, podczas jego 25 lat na morzu. Łączy w sobie humorystyczne anegdoty z historycznymi spostrzeżeniami i jest dobrze odbierana przez czytelników ceniących historię morską, zwłaszcza tych związanych z marynarką handlową.

Gorąco polecam ze względu na fascynującą fabułę, osobiste anegdoty i szczegóły historyczne. Przywołuje wspomnienia osób zaznajomionych z handlem w Afryce Zachodniej i zawiera autentyczny język i doświadczenia. Czytelnicy uznają ją za dobrze napisaną i prawdziwą, z doskonałymi zdjęciami, które wzbogacają narrację.

Niektórzy mogą początkowo kwestionować znaczenie tematu, sugerując, że może on wydawać się nieistotny dla osób niezaznajomionych z kontekstem. Ponadto skupienie się na osobistych relacjach może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Palm Oil and Small Chop

Zawartość książki:

Olej palmowy jest kwintesencją Afryki Zachodniej - jest złożony, ma nabyty smak i uważa się, że jest raczej niezdrowy. Niewielką sztuką jest dodanie składników, które czynią go smacznym dla europejskiego gustu.

Z unikalnej perspektywy pracy na pokładzie statków handlowych handlujących z tym obszarem, autor przedstawia punkt widzenia pierwszych 25 lat niepodległości Afryki Zachodniej - jest to jednocześnie historia ostatnich lat wielu liniowców Brytyjskiej Marynarki Handlowej, gdzie fortuny w dużej mierze zależały od szlaków imperialnych. Autor służył na statkach trzech bardzo różnych firm żeglugowych, dwóch brytyjskich i jednej nigeryjskiej, a dzięki temu niezwykłemu doświadczeniu opowiada fascynującą historię statków, ich załóg, ładunków i ludzi od Senegalu po Angolę.

Ostatni ze słynnych portów surfingowych, żegluga krętymi drogami wodnymi delty Nigru i wspinaczka po wielkiej rzece Kongo są barwnie opisane. Barwny obraz zdumiewającej różnorodności ładunków i tego, jak statki niemal dosłownie wyczuwały drogę przez zdradliwe błotniste brzegi, wybierając drogę przez namorzynowe strumienie z lokalnymi pilotami wsiadającymi z kajaków.