Oldladyvoice

Opinie czytelników

Książka jest pięknie napisaną powieścią osadzoną w Sewilli lat 90-tych, opowiadaną przez dziewięcioletnią dziewczynkę, która zmaga się ze zbyt szybkim dorastaniem. Podczas gdy wielu chwali jej urok i styl pisania, niektórzy krytykują nierealistyczny charakter perspektywy i języka dziecka.

Ostro spostrzegawcza, pięknie napisana i przetłumaczona, pozwala czytelnikom zobaczyć świat oczami dziecka, wyczarowuje magiczne chwile, przejmujące i słodkie pisanie.

Dziko nierealistyczna narracja, nieadekwatność dziecięcego narratora do złożoności wyrażanych myśli, niektórzy uważają to za godne skrępowania i godne krytyki.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Zawartość książki:

„Co do zasady, jestem przeciwny fikcji pisanej z perspektywy dziecka.

Nie chodzi o to, że nie interesuje mnie dzieciństwo jako koncepcja, czy nawet same dzieci - daleko mi do tego - ale niektórzy pisarze używają dzieciństwa jako leniwego skrótu, łatwego sposobu na wprowadzenie tak szerokich tematów, jak „utracona niewinność”.... Na szczęście debiutancka powieść hiszpańskiej pisarki Elisy Victorii, Oldladyvoice (w tłumaczeniu Charlotte Whittle), jest tego dokładnym przeciwieństwem...

Dzieciństwo ma o wiele więcej sensu, gdy pamiętasz, że dzieci są w zasadzie szalonymi małymi degeneratami, zafascynowanymi własnym brudem, i uwielbiam to, że Victoria nie wstydzi się tego portretować”. Rozmówki.