Old Weird Albion

Opinie czytelników

Książka oferuje osobistą podróż przez South Downs Way, łącząc osobistą historię ze spotkaniami z różnymi postaciami i krajobrazami. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za pięknie napisaną, intrygującą i sugestywną, inni krytykują ją za brak kierunku i spójności.

Fascynująca narracja, pięknie napisana, przywołuje krajobraz i osobistą podróż, zawiera ciekawe postacie, łatwa do odczytania, głęboko odczuwana historia rodzinna.

Niektórzy uważają, że brakuje jej kierunku i spójności, z przypadkowymi historiami, które nie łączą się ze sobą; niektórzy uważają, że nie jest wystarczająco „dziwna” lub po prostu nie wyróżniająca się.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Kobieta stoi na skraju klifu, patrząc na morze i horyzont. Tancerze witają słońce w kręgu kamieni.

Droga radiestezyjna skręca bez ostrzeżenia. Dzwon kościelny. Kroki.

Old Weird Albion to mroczna pieśń miłosna amerykańskiego pisarza Justina Hoppera do angielskiego południa; poetycki esej badający wysoki, nawiedzony krajobraz South Downs Way; wspomnienia, mity i zapomniane historie od Winchester do Beachy Head. Kiedy ktoś znika, kiedy ktoś skacze z klifu i zostaje całkowicie wymazany z pamięci, jakie ślady możemy znaleźć w kruszącej się kredzie klifu; w wietrze, który buforuje krawędź tego Albionu Wypaczona alternatywa dla Billa Brysona, Hopper rzuca siebie jako outsidera, który wędruje po angielskiej wsi w pogoni za mistycznymi spotkaniami.

W swojej podróży dołącza do ekscentryków New Age i przypadkowych wizjonerów polujących na kręgi zbożowe i kamienie druidów, dyskutując o sile natury z ekoterapeutami i poganami, śledząc ruiny opuszczonych osad i spacerując ulicami niesamowitych przedmieść. Dzięki zaskakującemu odkryciu historii własnej rodziny, Hopper staje się po części detektywem, po części pamiętnikarzem, śledząc ślady pierwszej żony swojego dziadka, Doris; składając w całość jej zapomnianą historię.