Oksfordzki podręcznik tańca i teatru

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Oxford Handbook of Dance and Theater

Zawartość książki:

The Oxford Handbook of Dance and Theater gromadzi krytyczną masę przekraczających granice badań nad przecięciami tańca i teatru. Przyjmując cielesność jako ideę, która łączy pracę badaczy i artystów tańca i teatru, a ucieleśnienie jako negocjację dynamiki władzy z ważnymi stawkami, eseje te koncentrują się na polityce i poetyce poruszającego się ciała w performansie zarówno na scenie, jak i poza nią.

Współczesne spektakle sceniczne wywołały globalne zainteresowanie nowymi eksperymentami między tańcem a teatrem, a niniejszy tom sytuuje to zainteresowanie w kontekście historycznym, szeroko badając inne takie momenty: od pogańskich mimów późnej starożytności, przez wczesnonowożytne archiwa, bolszewicką Rosję, postskandynawską Nikaraguę, chińską operę na scenie międzynarodowej, po współczesne flash moby i telewizyjne konkursy tańca. Ideologicznie, eseje badają krytyczną teorię rasy, teorię afektu, kognitywistykę, historiografię, dramaturgię tańca, przestrzenność, płeć, somatykę, rytuał i biopolitykę. Jeśli chodzi o estetykę, badają wiele gatunków, takich jak teatr muzyczny, taniec współczesny, improwizacja, teatr eksperymentalny, telewizja, afrykański teatr totalny, taniec współczesny, estetyka nowego indyjskiego teatru tańca, filantropia, butoh, karnawał, występy jeździeckie, tanztheater, koreański Talchum, nazistowskie chóry ruchowe, Lindy Hop, Bomba, Caroline Masques, demonstracje polityczne i Hip Hop.

Tom zawiera innowacyjne eseje zarówno młodych, jak i doświadczonych naukowców oraz naukowców/praktyków, którzy pracują na krawędzi swoich dziedzin. Podręcznik gromadzi eseje, które oferują nowe spojrzenie na dobrze zbadane obszary, kwestionują obecną wiedzę, zwracają uwagę na zaniedbane praktyki lub momenty w czasie oraz identyfikują pojawiające się tematy. Ogólnym rezultatem jest lepsze zrozumienie roli tańca i teatru w performatywnym wytwarzaniu znaczeń.