Oksfordzki podręcznik tańca i polityki

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Oxford Handbook of Dance and Politics

Zawartość książki:

W ostatnich dziesięcioleciach taniec stał się narzędziem do kwestionowania założeń dotyczących tego, co to znaczy być ucieleśnionym, co z kolei oświetla przecięcia między polityką, społeczeństwem, estetyką i fenomenologią. The Oxford Handbook of Dance and Politics pod redakcją uznanych na całym świecie naukowców Rebeki Kowal, Geralda Siegmunda i nieżyjącego już Randy'ego Martina przedstawia kompendium nowo zamówionych rozdziałów, które odnoszą się do interdyscyplinarnego i globalnego zakresu teorii tańca - jego filozofii politycznej, ruchów społecznych i podejść do różnicy cielesnej, takich jak niepełnosprawność, postkolonialne i krytyczne studia nad rasą i queer.

W sześciu rozdziałach 30 najbardziej prestiżowych badaczy tańca w USA i Europie śledzi ekonomię polityczną tańca i analizuje polityczne wymiary choreografii, historii pisma i ogólnie zjawisk ucieleśnionych. Korzystając z wieloletniej wiedzy na temat tańca i jego fenomenologii kulturowej, naukowcy zachęcają czytelników do ponownego przemyślenia dominujących kodów kulturowych, ich zastosowań i znaczenia, które wytwarzają, oraz teoretyzują, w jaki sposób taniec może pomóc w ponownym oznaczeniu i renegocjacji ustalonych praktyk kulturowych i ich nieodłącznych relacji władzy. Niniejszy podręcznik stawia stale aktualne pytania dotyczące polityki tańca - które aspekty lub efekty tańca można uznać za polityczne? Jakie możliwości i rozumienie polityki ujawnia się poprzez taniec?

W jaki sposób konkretny taniec artykułuje lub podważa siły władzy? Jak taniec może odnosić się do emancypacji lub zniewolenia ciała? Gdzie i w jaki sposób taniec może artykułować ruchy społeczne, reprezentować lub kwestionować instytucje polityczne lub oferować wgląd w nawyki pracy i wypoczynku? Podręcznik otwiera swoje krytyczne pojęcia w dwóch kierunkach. Po pierwsze, oferuje rozwinięte zrozumienie tego, w jaki sposób taniec osiąga swoją politykę.

Po drugie, ilustruje, w jaki sposób pojęcia polityczne są rozszerzane, gdy patrzy się na nie z perspektywy tańca, odnosząc się w ten sposób zarówno do relacji między polityką w tańcu, jak i polityką tańca. Wykorzystując najbardziej wyrafinowane ramy teoretyczne i angażując się w problematykę wywodzącą się z filozofii, nauk społecznych, historii i nauk humanistycznych, rozdziały badają pokrewieństwa, powiązania, koncepcje i krytykę, które są nieodłączne od aktu tańca, oraz pytania dotyczące kwestii politycznych, które taniec czyni czytelnymi.