Okrucieństwo właściwe naszemu gatunkowi: Wiersze

Opinie czytelników

Książka jest potężnym i prowokującym do myślenia zbiorem poezji, który porusza tematy języka, tożsamości i historycznego bólu. Autor umiejętnie splata ze sobą różne języki i oddaje głos uciskanym, sprawiając, że wiersze są zarówno mrożące krew w żyłach, jak i sugestywne.

Wiersze są świeże, mocne i przełomowe. Autor wykazuje się niesamowitą umiejętnością manipulowania językiem w różnych kulturach, zwłaszcza angielskim i koreańskim. Głębia utworu zachęca do wielokrotnego czytania, ujawniając za każdym razem nowe spostrzeżenia. Czytelnicy uważają, że pisarstwo ma wpływ na emocje, uchwycenie bólu i siły w trudnych tematach. Wiele recenzji podkreśla aspekt edukacyjny i inspirujący charakter poezji.

Niektóre wiersze mogą być trudne do odczytania ze względu na ich mroczną tematykę, potencjalnie utrudniając niektórym czytelnikom zaangażowanie się w treść. Kilka recenzji nie wspomina o żadnych znaczących negatywnych elementach, a raczej skupia się na emocjonalnej intensywności wierszy.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Cruelty Special to Our Species: Poems

Zawartość książki:

Przeszywający debiutancki zbiór wierszy badający płeć, rasę i przemoc od sensacyjnego nowego talentu.

Poetka Emily Jungmin Yoon w swoim poruszającym zbiorze, pilnie odnoszącym się do naszych czasów, konfrontuje się z historią przemocy seksualnej wobec kobiet, koncentrując się w szczególności na koreańskich tak zwanych "kobietach do towarzystwa", kobietach, które były zmuszane do pracy seksualnej na terytoriach okupowanych przez Japończyków podczas II wojny światowej.

W poruszającym języku A Cruelty Special to Our Species w niezapomniany sposób opisuje brutalność wojny oraz strach i smutek tych, których życie i ciała zostały pochłonięte przez kolonizującą potęgę, dając mocny głos uciskanej grupie ludzi, których historie często były wymazywane i pomijane. "Czym jest ciało w skradzionym kraju" - pyta Yoon. "Czym jest prawo na wojnie".

Przenosząc czytelników w czasie, przestrzeni i różnych kulturach oraz ożywiając zeznania i wyznania ofiar, Yoon bierze w posiadanie bolesną i haniebną historię, nawet odkrywając chwile rzadkiego piękna w aktach oporu i odporności oraz w instynkcie przetrwania i dawania świadectwa.

--Amy Tan.