Określanie prehistorycznych technologii przetwarzania skóry: Makro- i mikroskopowa charakterystyka próbek eksperymentalnych

Oryginalny tytuł:

Determining Prehistoric Skin Processing Technologies: The Macro and Microscopic Characteristics of Experimental Samples

Zawartość książki:

Znaczenie technologii przetwarzania skóry w historii i ekspansji ludzkości jest nie do przecenienia, jednak technologie te mogą być trudne do zidentyfikowania w zapisie archeologicznym. Niniejsze badania przedstawiają rozwój systematycznej, nieniszczącej metody identyfikacji technologii garbowania wykorzystywanych do produkcji prehistorycznych artefaktów ze skóry. Podejście to łączy rozległe badania archeologiczne i ponad 25-letnie osobiste doświadczenie autora w zakresie garbowania.

Metoda ta wykorzystuje obserwacje obszernej kolekcji próbek referencyjnych, zarówno makroskopowych, jak i mikroskopowych, w celu stworzenia bazy danych cech definiujących dla sześciu rodzajów garbników, z dużego obszaru geograficznego i ram czasowych. Podstawowa kolekcja zawiera 22 gatunki zidentyfikowane jako ważne gospodarczo zarówno z Europy, jak i Ameryki Północnej. Dodatkowa kolekcja odzieży i przedmiotów użytkowych, wykonanych z tradycyjnie przetwarzanych skór, została wykorzystana do dodania do bazy danych śladów "użytkowania w życiu". Metodę przetestowano zarówno w odniesieniu do przedmiotów archeologicznych z różnych kontekstów konserwatorskich, jak i przedmiotów etnograficznych ze zbiorów muzealnych w Ameryce Północnej i Europie. Analiza ta potwierdziła, że istnieją cechy definiujące podstawowe technologie garbowania i że przynajmniej niektóre cechy definiujące przetrwały we wszystkich kontekstach konserwacji. Mogą one być rejestrowane na wielu poziomach obserwacji i często zapewniają wgląd w małe fragmenty sekwencji produkcji i historii życia artefaktu.

Badania te definitywnie pokazują, że przetworzone przedmioty skórzane z bardzo różnych kontekstów konserwatorskich mogą dostarczyć wielu informacji na temat prehistorycznych technologii garbowania, a także informacji o sekwencjach produkcyjnych i warunkach użytkowania przedmiotu. Metoda ta jest cennym narzędziem analitycznym dla osób zaangażowanych w konserwację, opiekę lub analizę archeologicznych lub etnograficznych wyrobów skórzanych. Stanowi ona skonsolidowane źródło informacji dla rzemieślników pracujących z tradycyjnym garbowaniem lub rekonstruktorów zainteresowanych historią lub nauką o produktach skórzanych. Wreszcie, służy jako przykład ukierunkowanego wykorzystania archeologii eksperymentalnej w projekcie badawczym na dużą skalę i będzie korzystny dla każdego zaangażowanego w archeologię eksperymentalną lub doświadczalną.