Ocena:
Książka Judith Stein „Eye of the Sixties” przedstawia dogłębne spojrzenie na życie Richarda Bellamy'ego, ważnej, ale niedocenianej postaci na nowojorskiej scenie artystycznej lat sześćdziesiątych. Książka oddaje istotę transformacyjnego okresu w historii sztuki, ukazując prawdziwą pasję Bellamy'ego do sztuki i jego rolę w pielęgnowaniu artystów w czasie, gdy rynek przechodził znaczące zmiany.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, wciągająca i żywo ożywia nowojorski świat sztuki lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Wielu czytelników uznało ją za wciągającą lekturę, która oferuje świetny wgląd w najważniejszych artystów i ich relacje. Pisarstwo Stein jest chwalone za to, że jest przystępne i przyjemne, pozwalając czytelnikom poczuć się tak, jakby doświadczali wydarzeń z pierwszej ręki. Książka rzuca również światło na złożoną dynamikę wschodzącego rynku sztuki współczesnej.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że książka jest czasami powolna i zauważyli, że może przypominać autobiografię z bardziej spokojnym tempem. Niektórzy stwierdzili, że styl jest trudny ze względu na głębię kontekstu historycznego, choć ogólnie rzecz biorąc, ta krytyka była minimalna w porównaniu z pozytywnymi opiniami.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
Eye of the Sixties: Richard Bellamy and the Transformation of Modern Art
W 1959 roku Richard Bellamy był dowcipnym, kochającym poezję beatnikiem na obrzeżach nowojorskiego świata sztuki, który przyciągał artystów niecierpliwych zmian. Do 1965 roku reprezentował Marka di Suvero, jako pierwszy pokazał pop-art Andy'ego Warhola, był pionierem wystaw "off-site" i wprowadził nowy gatunek sztuki instalacji. Jako dealer pomógł odkryć i wypromować wielu innowacyjnych następców abstrakcyjnych ekspresjonistów, w tym Claesa Oldenburga, Jamesa Rosenquista, Donalda Judda, Dana Flavina, Waltera De Marię i wielu innych.
Założyciel i dyrektor słynnej Green Gallery na Fifty-Seventh Street, Bellamy prosperował dzięki energii lat sześćdziesiątych. Dzięki ukrytemu wsparciu pierwszych amerykańskich kolekcjonerów sztuki, Roberta i Ethel Scull, Bellamy zyskał swoją pozycję w momencie, gdy pop-art, minimalizm i sztuka konceptualna zyskiwały na popularności, a świat sztuki stawał się placem zabaw dla milionerów. Jednak jako ekscentryczny impresario uzależniony od alkoholu i niezainteresowany zyskami ani potomnością, Bellamy rzadko robił coś więcej niż pokazywanie prac, które kochał. Gdy inni dealerzy, tacy jak Leo Castelli i Sidney Janis, zarabiali na gwiazdach, które pomógł znaleźć, Bellamy powoli popadał w zapomnienie, stając się cichym mężczyzną w za dużych okularach w rogu pokoju, ze świadomym i złośliwym uśmiechem na twarzy.
Urodzony przez amerykańskiego ojca i chińską matkę na przedmieściach Cincinnati, Bellamy przeprowadził się do Nowego Jorku w wieku dwudziestu lat i ułożył sobie życie między beatowymi orbitami Provincetown a wydarzeniami w białych rękawiczkach, takimi jak gala otwarcia Guggenheima. Bez względu na scenę, zawsze był uważany za "jednego z nas", imprezując z Normanem Mailerem, zaprzyjaźniając się z Diane Arbus i Yoko Ono oraz goszcząc lub występując w historycznych Happeningach. Od wczesnych dni spędzonych w Hansa Gallery, przez czas spędzony w Green, aż po późniejsze życie jako prywatny dealer, Bellamy trzymał rękę na pulsie kultury.
Oparta na dziesięcioleciach badań i setkach wywiadów z artystami, przyjaciółmi, współpracownikami i kochankami Bellamy'ego, książka Judith E. Stein Eye of the Sixties ratuje dziedzictwo nieuchwytnego handlarza sztuki i opowiada historię kontrkultury, która stała się głównym nurtem. Opowieść o pieniądzach, guście, lojalności i szczęściu, życie Richarda Bellamy'ego to niezwykłe okno na sztukę XX wieku i kształtowanie estetyki pokolenia.
--.
Bellamy miał zrozumienie sztuki i bardzo dobry zmysł odkrywczy. Myślę, że nie było nikogo takiego jak on. Z pewnością uważam się za jego ucznia. --Leo Castelli.