Oko Caravaggia

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka Clovisa Whitfielda jest pouczającym i pięknie przedstawionym badaniem Caravaggia i jego artystycznego kontekstu. Książka jest chwalona za swoje badania, wciągający styl pisania i doskonałe fotografie, dzięki czemu jest dostępna zarówno dla historyków sztuki, jak i zwykłych czytelników. Niektórzy recenzenci zauważyli jednak, że włoski tekst książki mógłby zostać lepiej przetłumaczony.

Wnikliwe i oryginalne treści na temat Caravaggia i jego mecenasów, pierwszorzędne badania naukowe, doskonała jakość fotografii, wciągający styl pisania, który przyciąga zainteresowanie czytelnika, dostępny zarówno dla ekspertów, jak i laików, oraz dogłębne omówienie kontekstu historycznego.

Niektóre sekcje mogłyby skorzystać na lepszym tłumaczeniu z języka włoskiego.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Caravaggio's Eye

Zawartość książki:

Ta książka koncentruje się na kilku kluczowych latach rozwoju Caravaggia, aby rzucić światło na to, co uczyniło artystę tak rewolucyjną postacią. Argumentuje, że ta rewolucja była raczej techniką niż stylem i obejmowała wyrafinowane użycie camera obscura i tak zwanych "płonących" lub parabolicznych luster, wykorzystując nowe osiągnięcia w produkcji szkła i optyce.

Ponieważ wyniki uzyskane przez Caravaggia za pomocą jego nowych metod były tak różne, wywołał sensację, chociaż te innowacje zostały szybko przyswojone, a artystyczny establishment z powodzeniem pracował nad przywróceniem swojego sposobu robienia rzeczy, tak że prawdziwa nowość jego sztuki w latach dziewięćdziesiątych XV wieku została zaciemniona. Clovis Whitfield wykorzystuje całe życie studiów nad tym okresem, aby omówić nie tylko technologię Caravaggia, ale także jego mecenat i kontekst kulturowy, Rzym Klemensa VIII, koncentrując się szczególnie na homoseksualnym patronie Caravaggia, kardynale Francesco Maria Del Monte i analizując gust i rolę jego innych wczesnych zwolenników. Caravaggio Whitfielda był synem murarza, niewykształconym w tradycyjnych dyscyplinach artystycznych, który zamiast tego podjął dramatyczny krok malowania dokładnie tego, co widział za pomocą swoich pomocy reprodukcyjnych.

Hipoteza Galileusza oparta na obserwacji i nowatorski opis tego, co widział Caravaggio, były według Whitfielda równoległymi próbami wyjaśnienia cech wielowarstwowej rzeczywistości, która nas otacza. Książka zawiera niezwykłe nowe fotografie, a zwłaszcza szczegóły dotyczące obrazów Caravaggia oraz jego zwolenników i rywali, które radykalnie odświeżą oklepane postrzeganie tej kluczowej postaci i jej świata.

"Ta rewolucyjna książka odmieni studia nad renegackim 'artystą ludu'". Art Quarterly, wiosna 2012.