Ojcowska tyrania

Opinie czytelników

Książka zawiera pełną pasji relację Arcangeli Tarabotti, która, zmuszona do wstąpienia do klasztoru z powodu presji społecznej i patriarchalnego systemu, krytykuje praktyki prowadzące do uwięzienia kobiet. Tarabotti wyraża swój gniew wobec rodzin i kościoła za odmawianie kobietom ich praw i edukacji, jednocześnie doceniając tych, którzy dobrowolnie wybierają ścieżkę religijną. Recenzja podkreśla jej głęboki intelekt i samokształcenie, a także potrzebę jasności co do historycznego kontekstu tych praktyk.

Autorka przemawia z osobistego doświadczenia z autentycznością i pasją. Książka jest dobrze zbadana i wyartykułowana, ukazując inteligencję Tarabotti i krytyczny punkt widzenia na system patriarchalny. Rzuca światło na niesprawiedliwości, z jakimi borykają się kobiety, czyniąc ją atrakcyjną lekturą dla osób zainteresowanych kwestiami płci i kontekstami historycznymi.

Recenzja rodzi pytania o specyfikę włoskiego systemu dotyczącego klauzury córek, sugerując, że niektóre aspekty historyczne mogą być niejasne lub wymagać dalszych badań. Ponadto, choć perspektywa autorki jest mocna, niektórzy czytelnicy mogą uznać jej żale za zbyt jednostkowe lub pozbawione równowagi w odniesieniu do doświadczeń kobiet z prawdziwymi powołaniami religijnymi.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Paternal Tyranny

Zawartość książki:

Arcangela Tarabotti (1604-52) została zmuszona przez ojca do wstąpienia do klasztoru benedyktynek w wieku szesnastu lat.

Jej manifest sprzeciwia się uciskowi kobiet przez wenecki patriarchat. Poprzez lekturę Biblii Tarabotti pokazuje, że kobiety są równe w oczach Boga.