Fathers in Victorian Fiction
Książka ta analizuje zmieniające się role ojców w XIX wieku, widoczne w życiu i fikcji wiktoriańskich autorów.
Ojcostwo przeszło w tym okresie bezprecedensową zmianę. Rewolucja przemysłowa przeniosła pracę poza dom dla wielu mężczyzn, zmniejszając kontakt między ojcami a ich dziećmi.
Jednak ojcostwo nadal było postrzegane jako ostateczny wyraz męskości, a bycie zaangażowanym w życie swoich dzieci było niezbędne do bycia dobrym ojcem. Sprzeczne i frustrujące oczekiwania wobec ojców oraz rosnące rozczarowanie innymi ojcowskimi autorytetami, takimi jak kościół i państwo, przyniosły niezapomniane portrety ojców od najlepszych powieściopisarzy epoki. Eseje w tym tomie badają, w jaki sposób wiktoriańscy autorzy (Brontes, Dickens, Gaskell, Trollope, Eliot, Hardy oraz Elizabeth Sewall i Mary Augusta Ward) reagowali na te napięcia w swoim życiu i w swojej literaturze.
Klisze surowego wiktoriańskiego ojca przetrwały, ale przeciwstawili się im pomysłowi, zaangażowani, choć wadliwi ojcowie i ojcowie zastępczy. Niniejszy tom stawia pytania dotyczące ojcostwa, które są nadal aktualne: Co to znaczy być dobrym ojcem? I, przy rosnącej nieufności do patriarchalnych autorytetów, czy istnieją jeszcze jakieś źródła autorytetu, którym można zaufać?