Ocena:

Książka otrzymała mieszane recenzje, z których wiele chwaliło jej badanie wpływu śródziemnomorskich roślin i żywności na kuchnię amerykańską, zwłaszcza w kontekście hiszpańskiej kolonizacji. Niektórzy recenzenci zauważyli jednak niedociągnięcia w jej głębi i szczegółach technicznych dotyczących konkretnych upraw.
Zalety:⬤ Dobrze zbadane i pouczające
⬤ świetne dla ogrodników i entuzjastów jedzenia
⬤ wciągająca narracja historyczna
⬤ oferuje nowe spojrzenie na integrację kuchni śródziemnomorskiej i rodzimej
⬤ łatwy do odczytania i pouczający format.
⬤ Niektóre logiczne założenia i wnioski są krytykowane
⬤ brakuje szczegółowych informacji technicznych na temat przetrwania i uprawy roślin
⬤ może nie dostarczać wystarczającej ilości praktycznych informacji dla ogrodników szukających konkretnych porad dotyczących upraw
⬤ ogólnie rzecz biorąc, niektórzy uważają ją raczej za przeciętną niż wyjątkową.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Gardens of New Spain: How Mediterranean Plants and Foods Changed America
Kiedy Hiszpanie rozpoczęli kolonizację obu Ameryk pod koniec XV i w XVI wieku, przywieźli ze sobą rośliny i żywność ze swojej ojczyzny - pszenicę, melony, winogrona, warzywa i wszelkiego rodzaju owoce śródziemnomorskie.
Misjonarze i koloniści wprowadzili te rośliny do rdzennych ludów Meksyku i południowo-zachodniej Ameryki, gdzie stały się one podstawowymi uprawami obok kukurydzy, fasoli i dyni, które tradycyjnie utrzymywały pierwotnych Amerykanów. To przenikanie się roślin i żywności ze Starego i Nowego Świata było jedną z najważniejszych fuzji w historii kuchni międzynarodowej i dało początek wielu potrawom, które tak lubimy dzisiaj.
Gardens of New Spain opowiada fascynującą historię rozprzestrzeniania się roślin, ogrodów, rolnictwa i kuchni z późnośredniowiecznej Hiszpanii do kolonialnej granicy Ameryki Łacińskiej. Zaczynając od Starego Świata, William Dunmire opisuje, w jaki sposób Hiszpania przyjęła rośliny i ich żywność z Żyznego Półksiężyca, Azji i Afryki. Przekraczając Atlantyk, najpierw bada scenę rolniczą prekolumbijskiego Meksyku i południowego zachodu.
Następnie śledzi rozprzestrzenianie się roślin i żywności wprowadzonych z basenu Morza Śródziemnego do hiszpańskich osad w Meksyku, Nowym Meksyku, Arizonie, Teksasie i Kalifornii. W żywej prozie Dunmire opowiada historie osadników, misjonarzy i tubylców, którzy połączyli swoje uprawy i praktyki żywieniowe w regionalne sposoby uprawy roślin i kuchnie, które żyją dziś w każdym zakątku Ameryki.