Ocena:

„Bonfire of Roadmaps” Joe Ely'a to poetycka i wciągająca eksploracja życia w drodze, pełna osobistych historii, muzycznych spostrzeżeń i powiązań z kulturą Teksasu. Dołączenie płyty audio CD wzmacnia to doświadczenie, pozwalając czytelnikom usłyszeć własny głos Ely'ego, który dzieli się swoją podróżą.
Zalety:⬤ Dołączona płyta audio CD, na której Joe Ely czyta fragmenty książki, zwiększa przyjemność z czytania.
⬤ Tekst jest chwalony za poetycką i rytmiczną jakość, dzięki czemu jest wciągający i przyjemny.
⬤ Zapewnia głęboki wgląd w życie Joe Ely'a jako muzyka i teksańską scenę muzyczną.
⬤ Książka dobrze rezonuje z fanami Ely'ego i miłośnikami muzyki, zapewniając nostalgiczne połączenie z opisywanymi miejscami i doświadczeniami.
⬤ Unikalny rytm i swobodny styl wiersza może zająć niektórym czytelnikom trochę czasu, aby się do niego dostosować.
⬤ Osoby niezaznajomione z teksańskimi akcentami lub kulturą mogą początkowo mieć trudności z przyswojeniem niektórych treści.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Bonfire of Roadmaps
Odkąd po raz pierwszy wyruszył z Lubbock w Teksasie w wieku szesnastu lat, piosenkarz i autor tekstów oraz członek zespołu Flatlanders, Joe Ely, był wojownikiem szos, podróżującym autostradami i bocznymi drogami przez Amerykę i Europę, grając muzykę przez "2 godziny ekstazy" z "22 godzin nędzy". Aby zachować zdrowy rozsądek w drodze, Ely prowadzi dziennik, pisząc wersy, które czasami przekształcają się w piosenki, a innym razem pozostają "migawkami tego, co przelatywało obok, tuż poza zasięgiem, aby delektować się nimi później, gdy koła przestaną się toczyć, a koła zębate przestaną zgrzytać, a silniki się wyłączą".
W "Bonfire of Roadmaps" Ely zabiera czytelników w podróż ze sobą. Korzystając z fragmentów swoich dzienników z trasy i własnych rysunków, Ely autentycznie odtwarza doświadczenie życia muzyka w trasie, od trudnych pożegnań w domu, przez długie godziny w trasie, po radość z wielkiego koncertu na żywo, po wyczerpanie po tygodniach trasy. Podróże Ely'ego rozpoczynają się, gdy w 1972 roku jedzie koleją na Manhattan i trwają aż do ostatnich tras koncertowych z innymi Flatlanders Jimmie Dale Gilmore i Butch Hancock.
Przyznając, że "nie jest naturą Cygana patrzenie w lusterko wsteczne", Joe Ely oferuje jednak swoim licznym fanom odkrywcze spojrzenie wstecz na drogi, którymi podróżował i mądrość, którą zdobył dzięki swoim doświadczeniom. A dla "tych, którzy chcą wyruszyć poza horyzont, aby zobaczyć, co tam jest... mam nadzieję, że te relacje dadzą błysk inspiracji...".