Ocena:
„Ogień i kamień” Priscilli Long jest chwalony jako głęboko wciągający zbiór esejów, które przeplatają osobiste wspomnienia, naukę i sztukę. W esejach tych czytelnicy odkrywają głębokie tematy, od ludzkiego doświadczenia i genetyki po historie rodzinne autorki. Wielu recenzentów podkreśla piękno i humor w pisarstwie Long, często łącząc się z jej refleksjami na temat życia. Niektórzy jednak uważają niektóre eseje za zbyt stylistyczne lub pozbawione treści, co prowadzi do mieszanych uczuć co do spójności zbioru.
Zalety:Pisarstwo jest opisywane jako magiczne, wciągające i prowokujące do myślenia, łączące wspomnienia, naukę i osobiste doświadczenia w wyjątkowy sposób. Recenzenci doceniają poetyckie pochodzenie Long, jej humor i refleksyjny styl, uznając eseje za zarówno wnikliwe, jak i wypełnione bogatym językiem. Wielu czytelników uznało książkę za nie do odrzucenia i podkreśliło jej zdolność do wywoływania głębokich emocji i spostrzeżeń.
Wady:Niektórzy recenzenci uważali, że podczas gdy niektóre części książki były interesujące, inne wydawały się rozwlekłe lub bezsensowne. Niektórzy zauważyli, że styl czasami przyćmiewał treść, a niektóre eseje wydawały się chaotyczne. Pojawiły się też wzmianki o technicznym żargonie, który może być trudny do zrozumienia dla niektórych czytelników.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Fire and Stone: Where Do We Come From? What Are We? Where Are We Going?
Pytania, które napędzają Ogień i kamień Priscilli Long, to pytania zadane przez malarza Paula Gauguina w tytule jego obrazu z 1897 roku: Skąd pochodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy? Pytania te wykraczają poza codzienne błahostki, aby zastanowić się nad istotą naszego pochodzenia.
Wykorzystując własną historię jako punkt odniesienia, Long bada nasze ludzkie korzenie i sposób, w jaki kształtują one to, kim jesteśmy dzisiaj. Jej osobista historia obejmuje dzieciństwo jako identyczna bliźniaczka na farmie mlecznej na wschodnim wybrzeżu Maryland; zawirowania, zmiany społeczne i muzykę lat sześćdziesiątych; samobójstwo siostry; i życie w sztuce na północno-zachodnim Pacyfiku. Tutaj wspomnienia rozciągają wątki indywidualnego i bardzo osobistego życia pisarza na naukę, historię i przodków, zarówno literackich, jak i genetycznych, aż do neandertalczyków.
Long używa głęboko poetyckich osobistych esejów, aby nakreślić szersze powiązania i zadać ważne pytania dotyczące tożsamości. Podzielona na cztery odrębne sekcje, Fire and Stone wykracza poza gatunek i ewoluuje w rozległą elegię na temat tego, co to znaczy być człowiekiem.
