Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Deterrence, Coercion, and Appeasement: British Grand Strategy, 1919-1940
Deterrence, Coercion, and Appeasement przedstawia fascynujący i oryginalny przegląd brytyjskiej wielkiej strategii w okresie międzywojennym. Podczas gdy większość istniejących opisów uprzywilejowuje dyplomację i sprawy zagraniczne, wywiad lub sprawy wojskowe w węższym zakresie, niniejsze studium podkreśla nieubłagane relacje między polityką zagraniczną, wielką strategią, siłą militarną, wywiadem, finansami, a także polityką wewnętrzną i opinią publiczną.
Wielka Brytania była jedyną światową potęgą w okresie międzywojennym i stanęła w obliczu problemów na skalę globalną. Decydenci dążyli do osiągnięcia dwóch celów: pokoju i bezpieczeństwa. Udało im się to w latach dwudziestych XX wieku, częściowo ze względu na sprzyjające okoliczności, które sprawiły, że ich zadanie było stosunkowo łatwe, a częściowo dlatego, że rozumieli mocne strony i ograniczenia brytyjskiej potęgi i wiedzieli, jak z nich korzystać.
Sytuacja uległa jednak gwałtownemu pogorszeniu w latach trzydziestych, gdy system międzynarodowy stawał się coraz bardziej niekorzystny dla Wielkiej Brytanii. Decydenci polityczni okazali się mniej.
Nie byli oni w stanie sprostać nowym wyzwaniom lepiej niż ich poprzednicy, częściowo dlatego, że wyzwania te były poważniejsze, ale także dlatego, że brakowało im pewności siebie ich poprzedników, którzy sprawowali wysokie urzędy w najtrudniejszych latach I wojny światowej i którym brakowało zrozumienia, jak posługiwać się dźwignią międzynarodowej władzy. Studium kończy się przedstawieniem nowego i bardziej wyrafinowanego opisu tego, jak i dlaczego Neville Chamberlain uspokoił siły faszystowskie pod koniec lat 30.
i dlaczego Winston Churchill sprzeciwił się mu i ostatecznie zastąpił go w maju 1940 roku.
