Odnaleźć Schifrah: Podróż holenderskiego dziecka ocalałego z Holokaustu

Opinie czytelników

Książka opowiada głęboko poruszającą historię Schifrah, żydowskiej dziewczynki, która ukrywała się podczas Holokaustu w Holandii po tym, jak jej rodzice zostali zabrani do Auschwitz. Opisuje jej drogę do odkrycia swojej tożsamości jako ocalałej z Holokaustu, odporność ludzkiego ducha i życzliwość tych, którzy pomogli jej przetrwać.

Książka jest dobrze napisana i łatwa do zrozumienia, dzięki czemu jest dostępna dla czytelników w każdym wieku. Oferuje cenny kontekst historyczny dotyczący holenderskich Żydów podczas II wojny światowej i zawiera osobiste szczegóły, które wzbogacają fabułę. Czytelnicy chwalą jej emocjonalną głębię, eksplorację tożsamości i przedstawienie ludzkiej odporności w obliczu przeciwności losu. Wielu z nich uznało ją za prowokującą do myślenia i wciągającą, z silnym przepływem narracji, który utrzymuje zaangażowanie czytelników.

Niektórzy czytelnicy uważali, że imiona postaci są mylące. Kilku recenzentów uznało, że autorka zlekceważyła rolę swoich rodziców zastępczych, sugerując, że powinni oni być bardziej otwarci na jej przeszłość. Wspomniano również o emocjonalnych trudnościach w odniesieniu się do doświadczeń autorki dla osób niezaznajomionych z podobnymi sytuacjami.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Finding Schifrah: The Journey of a Dutch Holocaust Child Survivor

Zawartość książki:

Urodzona w 1940 roku w Rotterdamie, Clara van Thijn została oddzielona od swoich rodziców 29 lipca 1942 roku, kiedy zgłosili się do pierwszego żydowskiego transportu zmierzającego do Auschwitz, gdzie zostali zamordowani wkrótce po przybyciu. Powierzona w ramiona przyjaciela rodziny Dolfa Henkesa, uratowana przez holenderską chrześcijańską parę, spędziła powojenne lata w Schiedam jako Sonja, przybrane dziecko Willema i Elisabeth van der Kaden.

Chociaż była również otoczona ocalałymi żydowskimi ciotkami i wujkami, nie powiedziano jej o ich pokrewieństwie z nią, ani o śmierci jej biologicznych rodziców. W 1952 r. rodzina van der Kaden wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie Sonja nadal była otoczona przez swoich żydowskich krewnych, którzy się tam osiedlili.

Po ukończeniu college'u wyszła za mąż i wychowała dwójkę dzieci. Zapytanie w gazecie przez słynnego malarza Dolfa Henkesa doprowadziło do ich ponownego spotkania w 1987 roku, choć poznała tylko fragmenty swojej przeszłości. Dopiero w wieku 60 lat była w stanie przezwyciężyć niechęć do zagłębiania się w swoją przeszłość.

Odkryła swoje żydowskie korzenie z pomocą nowych przyjaciół, których poznała na konferencji ukrytych dzieci. Jej podróż trwa nadal, a jej celem jest przezwyciężenie zaprzeczenia, bólu i gniewu, które odczuwała przez większość swojego życia, a także pogłębienie wiedzy na temat swojego żydowskiego dziedzictwa. Obchody 70.

rocznicy zakończenia II wojny światowej w 2015 roku w Rotterdamie sprawiły, że jej historia zatoczyła koło. Jej niesamowita historia o odporności i miłości porusza ponadczasowe i uniwersalne pytania o przezwyciężenie traumy z dzieciństwa i odnalezienie prawdziwej tożsamości.