Odnaleźć Amelię

Opinie czytelników

Finding Amelia autorstwa Jane Amelii Smith to szczera debiutancka powieść, która bada żałobę i uzdrowienie oczami młodej dziewczyny, Amelii, która traci ojca podczas ataków z 11 września. Historia przeplata elementy historyczne z osobistym rozwojem, gdy Amelia i jej rodzina radzą sobie ze stratą, szukając powiązań z ich przodkami.

Książka zawiera wciągającą i opisową prozę, która skutecznie oddaje emocje bohaterów. Recenzenci chwalili ciepłą narrację, zdolność do wywoływania uczuć radości i smutku oraz wgląd w proces radzenia sobie z żałobą. Czytelnicy docenili osobisty związek autora z tematami straty i odporności, dzięki czemu książka jest zrozumiała i poruszająca. Książka została opisana jako wciągająca lektura odpowiednia zarówno dla młodych, jak i starszych dorosłych.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy żałoby i straty za ciężkie, zwłaszcza jeśli doświadczyli podobnych tragedii. Kilka recenzji nie wspomina o konkretnych wadach, ale intensywność emocjonalna może nie być atrakcyjna dla każdego, kto szuka lżejszego materiału.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Finding Amelia

Zawartość książki:

Intrygująca opowieść o wierze, miłości i śmierci, która łączy pokolenia. Kiedy czternastoletnia Amelia Morelli traci ukochanego ojca w ataku terrorystycznym z 11 września, jej niemal idealny świat staje w miejscu.

Próbując uratować melancholijną Amelię, jej babcia Lou organizuje poszukiwania imiennika przodków dziewczynki. Rodzinni detektywi podróżują z domu w Connecticut do regionu tidewater w Wirginii. Z determinacją odkrywają prawdę o dziwnym zniknięciu dziewiętnastowiecznej matriarchini rodziny z jej uprzywilejowanego domu na plantacji.

Pojawiają się podobieństwa między Amelią a jej imienniczką, a lekcje z przeszłości przemawiają do młodej dziewczyny. Dzięki ciągłemu wsparciu swojej chrześcijańskiej rodziny Amelia zaczyna się leczyć.

W następstwie rodzinnej wyprawy, zarówno bohaterka, jak i czytelnik, zastanawiają się nad wpływem, jaki nasi przodkowie mogą mieć na żyjących. W dziwny sposób historia ta sugeruje, że nasi przodkowie nigdy nas nie opuszczają - na dobre i na złe, to my opuszczamy ich.