Uncurating Sound: Knowledge with Voice and Hands
W pięciu rozdziałach Uncurating Sound prowadzi rozważania między sztuką, polityką, wiedzą i normatywnością. Podkreśla perfidię norm i angażuje się w kuratorstwo jako kolonialny projekt wiedzy, którego ekonomia wyzysku rysuje prostą linię od oświeceniowego pragnienia obiektywizmu, poprzez cukier, bawełnę i tytoń, poprzez utracone życia i zarobione pieniądze, aż po przemoc sztuki współczesnej.
Bierze z kurateli pojęcie troski i traktuje je poprzez celową nieefektywność jako opór: idąc w bok i inną drogą. W ten sposób przenosi kuratorstwo przez podwójną negatywność "nie-nie" do "nie-konkurowania", uwalniając wiedzę od oczekiwań odniesienia i kanonicznych ram oraz ponownie rozważając sztukę jako polityczną nie w jej przesłaniu lub celu, ale w sposobie, w jaki konfrontuje się z instytucją.
Przyglądając się pracom Kary Walker, książka zachęca do kuratorskiego performansu poprzez niepodzielne połączenia i procesy. Czytając Kathy Acker i Adriana Pipera, spekuluje na temat tego, jak ciało prowadzi nas do wiedzy wykraczającej poza to, co zwyczajne. Wcielając się w Kate Carr i Ellen Fullman, ponownie bada kolonialną ideologię modernizmu i materializuje wibracyjną obecność wielorakiego zmysłu. Słuchając Marguerite Humeau i Manon de Boer, unika teorii, ale agituje bezpośrednią wiedzę z głosu i rąk, stóp i uszu, która zakłóca hegemoniczne wątki wiedzy na rzecz wiedzy lokalnej, milczącej, feministycznej i warunkowej, która wymaga, podobnie jak fotografie Zanele Muholi, etycznego zaangażowania w pracę/świat.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)