Oddychanie jako narzędzie samoregulacji i autorefleksji

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Breathing as a Tool for Self-Regulation and Self-Reflection

Zawartość książki:

Książka opisuje, jak używać oddechu jako medium do samoregulacji i autorefleksji oraz w jaki sposób zrównoważone oddychanie pomaga promować zdrowie psychiczne i fizyczne oraz łagodzić objawy wynikające z niezrównoważonego oddychania. Autorzy opisują zastosowania psychofizycznej terapii oddechowej w wielu dziedzinach życia, opracowane zarówno przez nich samych, jak i innych przeszkolonych przez nich specjalistów.

Podejście książki opiera się na aspektach interakcji między umysłem a ciałem. Styl oddychania danej osoby wpływa na jej relacje zarówno z samym sobą, jak i z innymi - i odwrotnie, a tym samym na zdrowie psychiczne, a także fizyczne. Kompleksowy teoretyczny opis psychofizycznej regulacji oddychania i konsekwencji niezrównoważonego oddychania jest uzupełniony materiałem pochodzącym z bogatego doświadczenia klinicznego autorów. Orientacje psychologiczne wykorzystywane przez autorów obejmują teorie relacji z obiektem oraz teorie psychodynamiczne, poznawcze, krótkie i grupowe. Jako nowy aspekt autorzy przedstawiają, w jaki sposób wzorce oddychania są uczone we wczesnych interakcjach. Autorzy uznają również, w jaki sposób czynniki fizyczne wpływają i współdziałają z czynnikami psychologicznymi w wytwarzaniu niezrównoważonego oddychania.

Psychofizyczne ćwiczenia oddechowe mają na celu przywrócenie naturalnego oddechu odpowiedniego do fizycznych potrzeb ciała. Ludziom pomaga się obserwować i oceniać doznania, emocje i myśli w związku ze zmianami w oddychaniu, ucząc się w ten sposób w bardzo konkretny sposób, jak umysł i ciało wchodzą w interakcje. Kluczowym celem ćwiczeń jest zwiększenie świadomości tego, jak oddech reaguje w interakcjach międzyludzkich. Dlatego autorzy preferują terapię grupową. Warunkiem wstępnym nauki nowych sposobów oddychania jest to, aby osoba czuła, że ona i jej oddech są akceptowane takimi, jakimi są. Kolejnym kluczowym aspektem terapii jest nauka wyciszania się. Zamiast pojęć anatomicznych używane są obrazy mentalne.