Odciski dłoni na Hubble'u: Historia wynalazku astronauty

Opinie czytelników

Książka Kathryn Sullivan „Handprints on Hubble” przeplata osobiste wspomnienia z opisem rozwoju i misji serwisowych Kosmicznego Teleskopu Hubble'a. Książka podkreśla wspólne wysiłki astronautów, inżynierów i techników, szczegółowo opisując wyzwania i triumfy związane z uczynieniem z Hubble'a trwałego, długoterminowego instrumentu naukowego w kosmosie.

Książka jest chwalona za wciągający styl pisania, jasne wyjaśnienia techniczne i osobiste anegdoty. Czytelnicy doceniają włączenie mniej znanych osób do misji Hubble'a i uważają, że szczegóły techniczne są fascynujące. Książka stanowi inspirację, szczególnie dla młodych kobiet w dziedzinach STEM, a jednocześnie jest dostępna dla szerokiego grona odbiorców.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że książka koncentruje się na kwestiach technicznych, co może nie spodobać się osobom niezainteresowanym tematami inżynieryjnymi. Pojawiły się również doniesienia o kilku błędach redakcyjnych, które utrudniały czytanie. Ponadto, niektórzy uważali, że tytuł może wprowadzać czytelników w błąd, myśląc, że chodzi wyłącznie o Hubble'a, a nie o wspomnienia.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Handprints on Hubble: An Astronaut's Story of Invention

Zawartość książki:

Pierwsza Amerykanka, która odbyła spacer w kosmosie, opowiada o swoich doświadczeniach jako członek zespołu, który wystrzelił, uratował, naprawił i konserwował Kosmiczny Teleskop Hubble'a.

Kosmiczny Teleskop Hubble'a zrewolucjonizował nasze rozumienie wszechświata. Wśród wielu innych osiągnięć, ujawnił tysiące galaktyk w tym, co wydawało się pustymi plamami nieba; przekształcił naszą wiedzę o czarnych dziurach; znalazł planety karłowate z księżycami krążącymi wokół innych gwiazd; i dokładnie zmierzył, jak szybko rozszerza się wszechświat. W książce Handprints on Hubble emerytowana astronautka Kathryn Sullivan opisuje swoją pracę w zespole NASA, dzięki któremu wszystko to było możliwe. Sullivan, pierwsza Amerykanka, która odbyła spacer w kosmosie, opowiada, jak wraz z innymi astronautami, inżynierami i naukowcami wystrzeliła, uratowała, naprawiła i utrzymała Hubble'a, najbardziej produktywne obserwatorium, jakie kiedykolwiek zbudowano.

Po drodze Sullivan opisuje swoje wczesne życie jako "dziecko Sputnika", swoją drogę do NASA poprzez oceanografię i inicjację w programie kosmicznym jako jeden z "trzydziestu pięciu nowych facetów". (Była także jedną z pierwszych sześciu kobiet, które dołączyły do słynnego korpusu astronautów NASA). ) Opisuje szczegółowo, jak wygląda start wewnątrz statku kosmicznego (to jak "bycie w trzęsieniu ziemi i myśliwcu w tym samym czasie"), pokazuje nam widok ze spaceru kosmicznego i opowiada o tymczasowym uziemieniu programu wahadłowców po katastrofie Challengera.

Sullivan wyjaśnia, że "łatwość konserwacji" została zaprojektowana w Hubble'u i opisuje pracę nad wynalezieniem narzędzi i procesów, które umożliwiły konserwację na orbicie. Ponieważ naprawa i modernizacja podczas lotu była częścią planu, NASA była w stanie naprawić poważną wadę luster Hubble'a - pozostawiając dosłowne i metaforyczne "odciski dłoni na Hubble'u".

Handprints on Hubble został opublikowany przy wsparciu MIT Press Fund for Diverse Voices.